Την ώρα που η επιχειρηματικότητα στον Έβρο έχει μπει στην εντατική και τίποτα δε μοιάζει να μπορεί να δώσει το φιλί της ζωής όσο δεν λαμβάνονται αποφάσεις για να αντιμετωπιστεί η περιοχή μας ως ειδική περίπτωση καθώς η γειτνίαση με την Βουλγαρία και την Τουρκία των φθηνών νομισμάτων, προκαλεί έναν άνισο ανταγωνισμό.
Δώδεκα με δεκατρία ελληνικά ΑΦΜ την ημέρα συνεχίζουν να ανοίγουν στη Βουλγαρία, εικονικά τα περισσότερα αλλά και κάποια με παραγωγική δραστηριότητα, όπως δείχνουν τα πιο πρόσφατα στοιχεία της πρεσβείας της Ελάδας στη Σόφια.
Παρά τις κατά καιρούς φοβέρες του υπουργείου Οικονομικών για ελέγχους και τις πρόσφατες επικλήσεις του διοικητή του ΟΑΕΕ Δημήτρη Τσακίρη στον πατριωτισμό των Ελλήνων επιχειρηματιών, ο ιδιότυπος βαλκανικός επιχειρηματικός διάδρομος παραμένει ορθάνοιχτος.
Η επιχειρηματικότητα στον Έβρο έχει μπει στην εντατική και τίποτα δε μοιάζει να μπορεί να δώσει το φιλί της ζωής όσο δεν λαμβάνονται αποφάσεις για να αντιμετωπιστεί η περιοχή μας ως ειδική περίπτωση καθώς η γειτνίαση με την Βουλγαρία και την Τουρκία των φθηνών νομισμάτων, προκαλεί έναν άνισο ανταγωνισμό.
Την ίδια στιγμή 12-13 ελληνικά ΑΦΜ την ημέρα συνεχίζουν να ανοίγουν στη Βουλγαρία, εικονικά τα περισσότερα αλλά και κάποια με παραγωγική δραστηριότητα, όπως δείχνουν τα πιο πρόσφατα στοιχεία της πρεσβείας της Ελάδας στη Σόφια.
Παρά τις κατά καιρούς φοβέρες του υπουργείου Οικονομικών για ελέγχους και τις πρόσφατες επικλήσεις του διοικητή του ΟΑΕΕ Δημήτρη Τσακίρη στον πατριωτισμό των ελλήνων επιχειρηματιών, η φθηνή και άκρως ανταγωνιστική βαλκανική επιλογή, παραμένει επιλογή σωτηρίας για πολλούς Έλληνες.
Η έκθεση του γραφείου οικονομικών και εμπορικών υποθέσεων της πρεσβείας, δείχνει ότι εγγεγραμμένες και (τυπικά) ενεργές εταιρείες με ελληνική συμμετοχή ήταν το πρώτο τετράμηνο του 2016 περίπου 15.000, έναντι 13.500 στα τέλη του 2015 και 9.000 το 2013.
Ακόμα και η πρεσβεία όμως προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα αναφέροντας στην έκθεση ότι πρόκειται για μικρές στην πλειοψηφία τους επιχειρήσεις. Η εξαφάνιση των μικρών επιχειρήσεων βέβαια είναι μαχαιριά στην ήδη πληγωμένη ελληνική οικονομία…
Από την πλευρά της, η κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες απειλεί ότι θα εντοπίσει τους «φευγάτους» στη Βουλγαρία και θα επιβάλει πρόστιμα, δυστυχώς όμως όσοι γνωρίζουν καλά τη νομοθεσία και στο πλαίσιο της Ε.Ε…κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατον καθώς οι επιχειρήσεις αυτές είναι στη Βουλγαρία νόμιμες και κατά συνέπεια είναι νόμιμες και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακόμα και όταν γίνονται παραβάσεις της ελληνικής νομοθεσίας (φοροαποφυγή κτλ) είναι σχεδόν αδύνατον αυτό να εντοπιστεί.
Αν φυσικά υπήρχε η βούληση και η βασική «εξυπνάδα» σε πολιτικό επίπεδο, η Αθήνα θα έπρεπε ήδη να έχει κάνει τον Έβρο και τη γενικότερα τη Θράκη, ειδική φορολογική ζώνη, αντιγράφοντας το φορολογικό σύστημα της Βουλγαρίας. Κάτι τέτοιο θα έφερνε χιλιάδες επιχειρήσεις στη Θράκη και θα της έδινε ισχυρό πλεονέκτημα έναντι των γειτόνων… Φυσικά αυτά σε πολιτικό επίπεδο ακούγονται συνήθως «ακατόρθωτα όνειρα», όνειρα που η Βουλγαρία πέτυχε όσο στην Αθήνα ακόμα σχεδιάζουν την ανάπτυξη της Θράκης….στα χαρτιά.
Δυστυχώς οργανωμένη επιδίωξη μιας τέτοιας ειδικής μεταχείρισης για τη Θράκη δεν έχει υπάρξει ούτε από τους τοπικούς πολιτικούς… Η Περιφέρεια και οι Δήμοι έχουν ξοδέψει χρόνο και χρήμα για να αναπτύξουν την περιοχή τουριστικά…θέλοντας να ανταγωνιστούν κάτι που ήδη έχουν άλλες περιοχές στην Ελλάδα, ενώ θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν αυτό το μειονέκτημα που δεν έχει καμία άλλη περιοχή στην Ελλάδα… δηλαδή…τους 2 «φθηνούς γείτονες». Αν η Αθήνα κατανοήσει πραγματικά το πρόβλημα και οι τοπικοί πολιτικοί και φορείς στηρίξουν μαζικά μια τέτοια προσπάθεια, η Θράκη και ο Έβρος όχι μόνο μπορούν να αναστηθούν οικονομικά αλλά μπορούν να γίνουν μαγνήτης επιχειρήσεων και ανάπτυξης… φέρνοντας ταυτόχρονα και πολύ χρήμα στα δημόσια ταμεία… Δυστυχώς πτωχεύσαμε… όχι μόνο οικονομικά αλλά σε επίπεδο σκέψης… Δε μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς ότι περιμένουμε η περιοχή μας με 9 μήνες χειμώνα και ελάχιστες τουριστικές υποδομές… να ζήσει από τον τουρισμό….
