Το έθιμο της Μπάμπως

Το έθιμο της Μπάμπως (Μπάμπω- γκιουνιού) είναι έθιμο της Ανατολικής Θράκης που το έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες από την ανατολική πλευρά του Έβρου. Το έθιμο ξεκίνησε ως απόδοση τιμής στο πρόσωπο της Μπάμπως, της μαμής του χωριού. Στις 8 Ιανουαρίου, μέρα που σήμερα έχει ταυτιστεί με τη Γυναικοκρατία, την “κυριαρχία” των γυναικών για μια μόνο μέρα του χρόνου, οι γυναίκες περιφέρονταν στο θρακιώτικο χωριό με παραδοσιακές στολές και με το “μπαϊράκι” της Μπάμπως.

Στην περιοχή του Πέπλου και των Κήπων το μπαϊράκι ήρθε από το Χάραλα-Γκιονί, από την απέναντι όχθη του Έβρου. Ήταν ένας σταυρός από ξύλο κρανιάς, στις άκρες του μυτερός και με 3 μήλα που συμβόλιζαν τη γονιμότητα. Στην κεφαλή του σταυρού τοποθετούσαν ματσάκι με βασιλικό, ένα άσπρο μαντήλι, σύμβολο αγνότητας και ένα κόκκινο μαντήλι, για να διώχνει το κακό. Κρεμούσαν και ένα ρόδι, μάλιστα υπήρχε η αντίληψη επί Τουρκοκρατίας ότι όσοι ήταν οι σπόροι του ροδιού τόσοι ήταν και οι Χριστιανοί στην περιοχή. Κρεμούσαν επίσης και καλαμπόκι, που “σκάει” στη φωτιά, επειδή πίστευαν ότι έτσι θα “σκάσει” κάποια στιγμή και η Επανάσταση.

Όλα τα παραπάνω έπρεπε να καλύπτουν το σταυρό, για να μην τον δουν οι Τούρκοι, καθώς μάλιστα ο σταυρός την ημέρα αυτή έμπαινε σε όλα τα σπίτια των Χριστιανών και κατά κάποιο τρόπο τα “άγιαζε”.