Η Νεγκίν και η Ρεϊχανέ είναι δύο νέες γυναίκες που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, το Ιράν, και να ξεφύγουν από τις απειλές για τη ζωή τους που αντιμετώπιζαν, όταν αποφάσισαν να αλλάξουν θρησκεία. Σήμερα ζουν στην Ελλάδα και προσπαθούν να ανοίξουν ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή τους, φτιάχνοντας τη δική τους επιχείρηση.
Οι δύο γυναίκες είναι απόφοιτες του προγράμματος επιχειρηματικότητας «Business for YOUth». Αποφάσισαν να συνεργαστούν για να κάνουν πράξη την επιχειρηματική τους ιδέα: να δίνουν νέα ζωή στα πλαστικά απορρίμματα για να δημιουργήσουν τσάντες, κοσμήματα, καλάθια και άλλα αντικείμενα.
Η Ρεϊχανέ και η Νεγκίν γνωρίστηκαν αφότου ήρθαν στην Ελλάδα, ωστόσο οι ζωές τους έχουν πολλά κοινά. Ζούσαν μια καλή ζωή στην πατρίδα τους, το Ιράν, μέχρι που αποφάσισαν να αλλάξουν θρησκεία και να ασπαστούν το χριστιανισμό. Στην περίπτωση της 39χρονης Ρεϊχανέ διώκτης έγινε ο σύζυγός της, ο οποίος ήταν υπάλληλος της κυβέρνησης. Μόλις εκείνος έμαθε την αλλαγή θρησκείας της προσπάθησε να τής πάρει τα δύο τους αγόρια, ηλικίας σήμερα 14 και 9 ετών. Η Ρεϊχανέ κατάφερε να το σκάσει από το σπίτι τους παίρνοντας μαζί τα παιδιά.
Από το Ιράν η Ρεϊχανέ και τα παιδιά έφτασαν στην Τουρκία, ωστόσο ο σύζυγός της κατάφερε να τους εντοπίσει, οπότε εκείνη αποφάσισε να συνεχίσουν το ταξίδι προς την Ελλάδα και να έρθουν σε μία χώρα πιο ασφαλή. Τον περασμένο Φεβρουάριο η Ρεϊχανέ με τα παιδιά της πέρασαν στα ελληνικά σύνορα από τον Έβρο. «Μας είπαν ότι θα περπατήσουμε επτά ώρες, ωστόσο περπατούσαμε τέσσερις ημέρες. Για δύο ημέρες δεν τρώγαμε τίποτα», θυμάται και προσθέτει: «Δεν ήξερα ότι τα πράγματα εδώ θα είναι τόσο δύσκολα. Στην αρχή έζησα φρικτές καταστάσεις. Ο διακινητής έκλεψε όλα τα χρήματά μου και μας πέταξε έξω από το σπίτι που μέναμε. Υπενθύμιζα συνέχεια στον εαυτό μου ότι ήμουν πολύ δυνατή. Κοιτούσα τους δύο γιους μου και σκεφτόμουν ότι έπρεπε να τους στηρίξω». Από θαύμα, όπως λέει, βρήκε μια φιλανθρωπική οργάνωση προτεσταντών στην Αθήνα, που τους παρείχε στέγη «και έτσι όλη η ζωή μας άλλαξε».
Η 32χρονη Νεγκίν ήρθε στην Ελλάδα λίγους μήνες νωρίτερα, τον Σεπτέμβριο του 2018, μαζί με τον άνδρα της και το τότε επτά μηνών μωρό τους. «Στο Ιράν είχα τα πάντα. Δεν μου έλειπε τίποτα», λέει χαρακτηριστικά ξεκινώντας την αφήγηση της ιστορίας της. «Όμως εκεί οι γυναίκες δεν αποφασίζουν». Τα προβλήματα άρχισαν όταν εκείνη και ο σύζυγός της αποφάσισαν να ασπαστούν το χριστιανισμό. Ο αδελφός του συζύγου της δούλευε στην τοπική αστυνομία και τους απείλησε, οπότε αποφάσισαν να φύγουν. Έφτασαν στην Τουρκία, ωστόσο άλλοι χριστιανοί συμπολίτες τους τούς είχαν συμβουλεύσει να έρθουν στην Ελλάδα, γιατί η Τουρκία δεν είναι ασφαλής γι’ αυτούς. Πέρασαν τα σύνορα διαμέσου του Έβρου, με τον άντρα της να κρατάει συνέχεια στα χέρια το μωρό τους. «Την πρώτη μέρα που ήρθαμε έκλαιγα συνέχεια. Μέναμε στο σπίτι των διακινητών το οποίο ήταν ανασφαλές και βρώμικο και γρήγορα μας έδιωξαν από εκεί», θυμάται. Λίγες ημέρες αργότερα συνάντησαν την ίδια φιλανθρωπική οργάνωση που φιλοξενεί τη Ρεϊχανέ και τους προσέφεραν στέγη στην Αθήνα.
