Κλειστά παρέμειναν τα περισσότερα καταστήματα εστίασης την Κυριακή του Πάσχα στην Αλεξανδρούπολη, ενώ κάποια δεν άνοιξαν ούτε το Μεγάλο Σάββατο, ειδικά από το μεσημέρι και μετά
Οι επαγγελματίες είτε από επιλογή, θέλοντας να κάνουν Πάσχα σπίτι με τις οικογένειες τους, είτε από ανάγκη, μη μπορώντας να στηρίξουν οικονομικά τη λειτουργία των μαγαζιών τους εκείνη την ημέρα, αποφάσισαν να μην τα ανοίξουν.
Ως αποτέλεσμα, πολλοί τουρίστες είχαν σημαντικά λιγότερες επιλογές ως προς τον καφέ και το φαγητό τους για σχεδόν 24 ώρες, γεγονός που σχολιάστηκε αρνητικά από κάποιους κατοίκους της Αλεξανδρούπολης στα social media. «Μετά θέλουμε και τουρισμό», έλεγαν ορισμένοι ενώ κάποιοι άλλοι αναφέρονταν σε προσωπικές τους εμπειρίες με Τούρκους επισκέπτες να τους ρωτούν πού μπορούν να φάνε κάτι, προτού καταλήξουν να τρώνε… σάντουιτς στα πάρκα.
Αυτή είναι και η παραδοξότητα της κατάστασης… Από τη μία οι Έλληνες που τιμούν τα ήθη και τα έθιμα, που θεωρούν μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης το Πάσχα και τεράστιας αξίας τον εορτασμό του με την οικογένεια… εκτός κι αν υπάρχουν τουρίστες που σώνει και καλά πρέπει να τα παρατήσουμε όλα για να τους εξυπηρετήσουμε στο όνομα της «τουριστικής ανάπτυξης». Τουριστική ανάπτυξη, όμως δεν σημαίνει δουλειά μέχρι τελικής πτώσης, όλες τις μέρες του χρόνου, χωρίς άδειες και ρεπό και πολλές φορές για πενιχρές αποδοχές, προκειμένου να μην κακοκαρδίσουμε τους επισκέπτες μας. Άλλα είναι αυτά που πρωτίστως ορίζουν την τουριστική ταυτότητα μίας πόλης και σε αυτά, δυστυχώς έχουμε πολύ δρόμο ακόμη…
