Έξω από κεντρικό υποκατάστημα τράπεζας στην Αλεξανδρούπολη έχει δημιουργήσει τον δικό της χώρο για να κοιμάται τις νύχτες. Με χάρτινες κούτες και κουρέλια για στρώμα, με θέα το μηχάνημα ανάληψης της τράπεζας…Η υπερσύγχρονη άμαξα των μνημονίων, των μεταρρυθμίσεων, της ανάπτυξης έχει αφήσει πίσω της τα δικά της “θύματα”. Πέρα από όσους προτίμησαν να βάλουν τέλος στην μνημονιακή ζωή τους, η διασωθείσα Ελλάδα, έχει τους δικούς της ζωντανούς νεκρούς…αυτούς που αναπνέουν αλλά δεν έχουν ζωή. Αυτούς που δεν έχουν την τύχη να “αξιοποιηθούν” από καμία πολιτική, από κανένα κοινωνικό η αναπτυξιακό πακέτο. Αυτούς που κανένας εκπρόσωπος της ανάπτυξης δεν προλαβαίνει να κοιτάξει, να ασχοληθεί, να βοηθήσει.
Η Αλεξανδρούπολη έχει μπει για τα καλά σε ρυθμό μνημονιακής ανάπτυξης -το ζούμε άλλωστε καθημερινά, περιμένοντας την τουριστική ελεημοσύνη των γειτόνων μας – της ανάπτυξης των λουκέτων, της ανεργίας… και του νέου ορισμού του τι θα πει στέγαση, κοινωνική μέριμνα…ανθρωπιά. Τουλάχιστον σώθηκαν οι τράπεζες και λειτουργούν τα ATM…
