Πριν λίγες μέρες χτύπησε το τηλέφωνο της υπεύθυνης της ομάδας εκτάκτου ανάγκης του Πολυκοινωνικού. Η φωνή της γυναίκας που κάλεσε ήταν γνωστή και ακούγονταν με ιδιαίτερη αγωνία και βιασύνη, πράγμα παράξενο για αυτήν την σπουδαία και δυναμική γυναίκα και δεν είναι καμιά άλλη από την κοινωνική λειτουργό του Πολυκοινωνικού Ελένη Τσιαούση.
Ελένη Τσαούση: Χρειαζόμαστε εθελόντριες νοσηλεύτριες για ένα μωρό που βρίσκεται στο νοσοκομείο. Τώρα.
Ζέτα: Σε παίρνω σε λίγο – Το θερμόμετρο στο κόκκινο από αγωνία.
Τα τηλέφωνα των εθελοντριών του Πολυκοινωνικού έδωσαν σε λίγα λεπτά την λύση. Αναστασία, Φωτεινή, Βέρα. Αμέσως συμφώνησαν να φροντίσουν το μωρό. Οι τρεις πρώτες βάρδιες είναι έτοιμες για όσο χρειαστεί. Το ίδιο έκαναν και η Κατερίνα η Μαρίνα και η Μαρία, ήταν εκεί και όλες λάτρεψαν τον τριών μηνών μπέμπη.
Τριών μηνών, 3 κιλά υποσιτισμένο αγοράκι στην Αλεξανδρούπολη του 2017.
Το μωρό ήταν σε καλά χέρια και όσο έμεινε στο νοσοκομείο είχε την αγάπη που του άξιζε. Κανείς δεν ήξερε τίποτα άλλο.
Μετά το πρώτο βράδυ η Αναστασία που έκανε την νυχτερινή βάρδια έστειλε μήνυμα στην Ζέτα και της είπε: Σε ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσες. Αυτό το μωρό το λάτρεψα δεν ξέρω πόσο θα μείνει στο νοσοκομείο αλλά θέλω να είμαι συνέχεια μαζί του. Το ίδιο ένιωσε και η Κατερίνα η Μαρία και οι άλλες εθελόντριες.
Η Ελένη μέρες και νύχτες πέρα από το ωράριο της και τα Σαββατοκύριακα αγωνιζόταν να κερδίσει ότι καλύτερο για αυτό το μωρό και τα κατάφερε. Κέρδισε ακόμα και τον χρόνο που συνήθως έχουν τέτοιες υποθέσεις με την συμπαράσταση του νόμου. Τόσο γρήγορα που η Μαρία όταν πήγε την πέμπτη ημέρα για την βάρδια της βρήκε στο νοσοκομείο τις νέες γιαγιάδες του μωρού, μητέρες των ανάδοχων γονιών του, που είχαν καταφθάσει και φρόντιζαν και οι δυο το μωρό αντί για κάποια εθελόντρια!
Τόσο απλά και σιγανά τόσο ανθρώπινα τόσο ήσυχα ήρθε η αγάπη της οικογενείας, της νέας ανάδοχης οικογένειας αυτού του μωρού. Ανιδιοτελής αγάπη και στοργή. Πόσο μεγαλείο η ψυχή αυτής της πραγματικής οικογένειας! Πόσο μίκρυνε η απόσταση από το θέλω μέχρι το πράττω; Τρομερά αληθινό σαν φανταστικό και συγκινητικό συνάμα.
Το τηλέφωνο της Ζέτας υπεύθυνης της ομάδας εθελοντών εκτάκτου ανάγκης του Πολυκοινωνικού χτύπησε για τελευταία φορά με το ξέσπασμα αγάπης της Αναστασίας, για το πόσο αγάπησε αυτό το μωρό που μόνο ξεκαρδιζόταν στα γέλια όταν του μιλούσε.
Ψυχούλα μου… Η Αναστασία έκλαψε πολύ για σένα. Όλοι σε ένιωσαν και σε αγάπησαν πραγματικά.
Λίγες μέρες αργότερα και αφού τέλειωσαν τα διαδικαστικά, το μωρό είναι στην αγκαλιά της ανάδοχης οικογένειας στο νέο του σπίτι.
Η πρώτη Ανάσταση του μωρού ήρθε πριν την σημερινή ανάσταση του Κυρίου χάρη στο πάθος και στην εργατικότητα των ανθρώπων αυτών, της κοινωνικής λειτουργού που κέρδισε τον αγώνα για να πάει το βρέφος στην ανάδοχη οικογένεια και να γιορτάσουν σήμερα όλοι μαζί.
Καλή ζωή πιτσιρίκο! Να κάνεις ευτυχισμένη την νέα σου οικογένεια και αυτή εσένα γιατί σου αξίζει. Καλή αντάμωση με τον μεγάλο σου αδελφό που από εδώ και πέρα θα ζει σε μια δομή περιμένοντας την ενηλικίωση και ένα καλύτερο μέλλον. Και εμείς αυτό σας ευχόμαστε.
Ένα μεγάλο μπράβο σε όσους έδωσαν τα χέρια και έκαναν έναν κύκλο προστασίας και αγάπης για αυτά τα παιδιά και τους εξασφάλισαν μια καλύτερη ζωή από εδώ και πέρα. Υπηρεσίες, δομές, εθελοντές και κυρίως μπράβο στην κοινωνική λειτουργό Ελένη Τσιαούση που έχουμε την τιμή να εργάζεται για τους συμπολίτες μας στην πόλη της Αλεξανδρούπολης.
Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα με πραγματική ανιδιοτελή αγάπη.
Απλά εγώ η Άλλη…
Τα σχετικά άρθρα που είχε δημοσιεύσει το alexpoli.gr
2 χρόνια με αναστολή για του γονείς με το υποσιτισμένο μωρό
