Η υπόθεση Ουκρανία εις γνώσιν των εμπλεκομένων πλευρών, σίγουρα είναι μία υπόθεση που δεν θα κλείσει σχεδόν ποτέ. Αν προσέξουμε καλά και παρατηρήσουμε τα αντίστοιχα γεγονότα, θερμά επεισόδια στον πλανήτη, μετά τη δεκαετία του 70′ δεν έχουν κλείσει πουθενά. Διάσπαρτες εστίες πολέμων άνευ ελέγχου.
Αν δούμε πραγματικά τα σημεία έντασης, είναι απορίας άξιον να συνεχίζει κάποιος να πιστεύει ότι τα γεγονότα ποδηγετούνται. Το μόνο που βλέπουμε και ακούμε πλέον, είναι αναλυτές των πράξεων και γεγονότων από στρατηγούς σε επαγγελματική απόγνωση, ναυάρχους πολεμικών παιγνίων, διεθνολόγους και κατά διαστήματα, διάφορους αγνώστους και περαστικούς επισκέπτες που δοκιμάζουν την τύχη τους, στο αντικείμενο της πρόβλεψης.
Τι μας διδάσκει λοιπόν η γενική εικόνα, ως αποτέλεσμα, της τελευταίας τριακονταετίας; Δεν μπορεί να ελέγξει κανένας τίποτα. Η κύλιση και ακολουθία των συμβάντων συνωμοτούν με το κάρμα της μεταβολής και ύπαρξης του ανθρώπου, ως συνέπεια για τη συνεχή εξέλιξη του είδους.
Το χρήμα έχει έναν Θεό. Ο πόλεμος κανέναν. Οδηγούνται όλοι και όλα σε μία μόνον βεβαιότητα. Ουδείς προφήτης τελικά. Ειδικά αν είναι αφελής, τότε θα συναντήσει πολύ εύκολα τους πραγματικούς προφήτες, σε έναν άλλο κόσμο όμως.
