«Ο Σεισμός» του Άντερσεν ακολουθεί στα βήματα του «The Day After Tomorrow», το έργο που χάραξε την πορεία σε μια σειρά ταινιών «καταστροφολογίας». Αυτό που καταφέρνει, όμως, ο Νορβηγός σκηνοθέτης, και αυτό που ξεχωρίζει τον «Σεισμό» από άλλα ανάλογα εγχειρήματα, είναι η ρεαλιστική βάση πάνω στην οποία θεμελιώνει την πλοκή του, ασκώντας παράλληλα και μια κριτική για τους κινδύνους που σχετίζονται με οικολογικές καταστροφές.
H Πλοκή
Το 1904, ένας σεισμός μεγέθους 5,4 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ συγκλόνισε το Όσλο. Το επίκεντρο του σεισμού ήταν στο «Ρήγμα του Όσλο» το οποίο εκτείνεται κάτω από την πρωτεύουσα της Νορβηγίας. Σεισμοί μικρότερου μεγέθους εξακολουθούν να συμβαίνουν στην περιοχή ακόμα και σήμερα. Οι γεωλόγοι δεν είναι απολύτως σίγουροι, αλλά υπάρχουν ενδείξεις που υποδεικνύουν ότι ένας εξαιρετικά ισχυρός σεισμός είναι πολύ πιθανό να συμβεί στο κοντινό μέλλον στο Όσλο. Το πότε θα συμβεί αυτό, κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει με σιγουριά. Ίσως σε 100 χρόνια, ίσως σε 10 χρόνια, ίσως αύριο…
Με ισχυρό soundtrack που ενισχύει τη γενικότερη ατμόσφαιρα χάους, με σταθερή κάμερα που επικεντρώνεται στις σκηνές όπου η γη καταπίνει ουρανοξύστες εξ ολοκλήρου, και ένα καστ που καταφέρνει να μεταδώσει το δράμα που βιώνει, «ο Σεισμός» ικανοποιεί την επιθυμία ενός κοινού να ζήσει (έστω και εικονικά) μια κατάσταση ζωής και θανάτου.
Είδος: περιπέτεια
Διάρκεια: 104′
Σκηνοθεσία: Τζον Αντρέας Άντερσεν
Πρωταγωνιστούν: Κρίστοφερ Τζόνερ, Αν Νταλ Τορπ, Κάθριν Θόρμποργκ Τζόχανσεν
