Δεν έγινε δεκτή η προσφυγή της ΔΕΥΑΑ για το πρόστιμο του διυλιστηρίου

Στην απόρριψη της προσφυγής που κατέθεσε η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Αλεξανδρούπολης, με την οποία ζητούσε να ακυρωθεί το πρόστιμο που της επέβαλε η Περιφερειακή Ενότητα Έβρου, προχώρησε η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας – Θράκης σύμφωνα με την εφημερίδα «Η Γνώμη».

Σύμφωνα με την εφημερίδα, η παράβαση αφορούσε στη μονάδα διύλισης και επεξεργασίας πόσιμου νερού της ΔΕΥΑΑ, η οποία, όπως διαπιστώθηκε, για αρκετά χρόνια, λειτουργούσε χωρίς άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας.
Το πρόστιμο των 6.860 ευρώ, από την αρμόδια διεύθυνση της Περιφερειακής Ενότητας Έβρου, είχε επιβληθεί με απόφαση του αντιπεριφερειάρχη Δημήτρη Πέτροβιτς στις 2 Μαρτίου 2018. Όπως επισημαίνονταν στην απόφαση, «η μονάδα λειτουργούσε χωρίς να εφοδιαστεί ο φορέας με την απαιτούμενη άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας, κάτι το οποίο αποτελεί παράβαση και επισύρει την επιβολή κυρώσεων», σύμφωνα με τη νομοθεσία.

Σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης, η μονάδα διύλισης και επεξεργασίας πόσιμου νερού της ΔΕΥΑΑ λειτουργεί από το 2007 και η πρώτη αίτηση για τη χορήγηση ενιαίας άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας, από πλευράς ΔΕΥΑΑ, υποβλήθηκε το 2016 και ξανά τον Αύγουστο του 2017. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, από την ΠΕ Έβρου πραγματοποιήθηκε αυτοψία στις εγκαταστάσεις της μονάδας και διαπιστώθηκε ότι αυτή υφίσταται και λειτουργεί χωρίς την απαιτούμενη από την αρμόδια υπηρεσία άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας. Η άδεια τελικώς εκδόθηκε και χορηγήθηκε στη ΔΕΥΑΑ τον Δεκέμβριο του 2017. Ένα μήνα μετά, εκδόθηκε και η απόφαση επιβολής προστίμου προς τη ΔΕΥΑΑ για όλα τα έτη που η μονάδα λειτουργούσε χωρίς άδεια. Το ποσό του προστίμου ορίστηκε στις 6.860 ευρώ, ενώ σημειώνεται πως η νομοθεσία ορίζει πως το ύψος του μπορεί, σε τέτοιες περιπτώσεις, να κυμαίνεται από 1.000 ευρώ έως 75.000 ευρώ.

Στην προσφυγή της προς την Αποκεντρωμένη, η ΔΕΥΑΑ, μεταξύ άλλων, σημείωνε:
«Η μονάδα διύλισης και επεξεργασίας πόσιμου νερού, η οποία είναι απαραίτητη για την κατανάλωση νερού από τους κατοίκους της Αλεξανδρούπολης, διέθετε και διαθέτει όλα τα εχέγγυα και την εξαιρετική ποιότητα του νερού όλα αυτά τα χρόνια. Το τυπικό γεγονός της έκδοσης αδείας δεν σημαίνει ότι μέχρι πρότινος η μονάδα διύλισης και επεξεργασίας του πόσιμου νερού δεν γινόταν ορθά. Η νομοθετική θέσπιση της αδειοδότησης έγινε το 2011 και ουδέποτε ενημερωθήκαμε για την υποχρέωση μας να εκδώσουμε άδεια ή ελεγχθήκαμε από τους αρμοδίους φορείς.

Μόνοι μας το αντιληφθήκαμε και αμέσως καταθέσαμε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την έκδοση της αδείας, με αποτέλεσμα την κινητοποίηση της Διεύθυνσης Ανάπτυξης η οποία αντί να εξετάσει επί της ουσίας εάν γινόταν ορθά η επεξεργασία του νερού για την ακίνδυνη κατανάλωση του μας επέβαλε και πρόστιμο. Διεύθυνση Ανάπτυξης δεν λειτούργησε με ευθύτητα και με τους κανόνες της καλής πίστης και των χρηστών ηθών», κάνοντας λόγο τόσο για παράλειψη ελέγχων, όσο και ενημέρωσης της ΔΕΥΑΑ από την ΠΕ Έβρου σχετικά με την υποχρέωσή της, από το 2011, να εκδώσει άδεια για το διυλιστήριο. Τέλος, η ΔΕΥΑΑ ζητούσε την ακύρωση του προστίμου ή τη μείωσή του στο ελάχιστο δυνατό (1.000 ευρώ).
Στην απόφασή της, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας-Θράκης, τονίζει ότι η ΔΕΥΑΑ στην προσφυγή της αποδέχεται και επιβεβαιώνει την παράβαση για την οποία της επιβλήθηκε το πρόστιμο, ενώ σχετικά με την έλλειψη ενημέρωσης της ΔΕΥΑΑ για την υποχρέωσή της να εκδώσει άδεια για τη μονάδα, η Αποκεντρωμένη επισημαίνει πως «η ισχύουσα νομοθεσία δεν προβλέπει την εκ των προτέρων ενημέρωση των φορέων από την αρμόδια υπηρεσία της Περιφέρειας εκτός και αν ζητηθεί απ’ τους ιδίους φορείς». Παράλληλα, απορρίπτει τη μείωση του προστίμου, «καθώς ο Συντονιστής της Αποκεντρωμένης, κατά τον έλεγχο νομιμότητας δεν μπορεί να προβεί σε επιμέτρηση ή τη μείωση του προστίμου, γιατί στην περίπτωση αυτή ο έλεγχος νομιμότητας θα ισοδυναμούσε με ουσιαστικό έλεγχο της πράξης του Περιφερειάρχη (ή του Αντιπεριφερειάρχη), αρμοδιότητα η οποία ανήκει στα Διοικητικά Δικαστήρια».

Έτσι, καταλήγοντας, η Αποκεντρωμένη έκρινε ότι οι ισχυρισμοί της ΔΕΥΑΑ δεν ανατρέπουν το πραγματικό περιστατικό στη βάση του οποίου επιβλήθηκε σε βάρος της το επίδικο πρόστιμο, απορρίπτοντας την προσφυγή της δημοτικής επιχείρησης. Βεβαίως, και αυτή η απόφαση, βάσει νόμου, μπορεί να προσβληθεί από τη ΔΕΥΑΑ στα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια, εντός των προβλεπομένων προθεσμιών.