Κυρίως φταίνε οι δημοσιογράφοι που τον καλούν στις εκπομπές τους και του θέτουν προβοκατόρικα ερωτήματα, που δεν θα έπρεπε καν να του θέσουν, αφού η (όποια) άποψη ενός Μητροπολίτη για ένα τόσο σοβαρό κοινωνικό θέμα, όπως είναι οι βιασμοί, δεν έχει να εισφέρει τίποτα το ουσιώδες στον διάλογο. Είναι ένα θέμα με επιστημονικές, ιατρικές, ψυχολογικές κοινωνιολογικές προεκτάσεις και όχι με εκκλησιαστικές ή θρησκευτικές.
Το ίδιο ισχύει και για τις άκρως οπισθοδρομικές και επικίνδυνες απόψεις της Εκκλησίας για τις αμβλώσεις, εναντίον των οποίων και μετά από απόφαση της Ιεράς Συνόδου (η οποία υποκριτικά έσπευσε να καταδικάσει τις απόψεις Χρυσόστομου, προσποιούμενη πως κόπτεται για τα δικαιώματα της γυναίκας) θα πραγματοποιηθεί κήρυγμα σε όλους τους ναούς στις 8 Σεπτεμβρίου. Φυσικά και η Εκκλησία είναι ελεύθερη να κάνει και να λέει ό,τι θέλει, είναι όμως ένα θέμα που δεν αφορά άμεσα την ανδροκρατούμενη ηγεσία της, δεν προσεγγίζεται με επιστημονικά δεδομένα, αλλά μόνο με ηθικοπλαστικά και θρησκευτικά.
Η ταύτιση της γυναίκας που για οποιονδήποτε λόγο επιθυμεί να προβεί σε άμβλωση με κακή χριστιανή, άπιστη, μίασμα είναι μία απάνθρωπη πρακτική, που καταργεί την ελεύθερη βούληση, βασική αρχή του χριστιανισμού. Αν η Εκκλησία επιθυμεί περισσότερα χριστιανόπουλα στο πλήρωμά της, θα πρέπει να φροντίσει να λάβει άλλα μέτρα, και να μην επαφίεται στις προσφορές μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που απλώς προωθεί μία – δύο φορές τον χρόνο σε εγκυμονούσες και οικογένειες με παιδιά…
