Βασική αρχή, όταν διορθώνει κανείς τα ορθογραφικά, γραμματικά, συντακτικά λάθη των άλλων, είναι να είναι ο ίδιος άριστος γνώστης της ορθογραφίας, της γραμματικής και του συντακτικού. Ειδάλλως, κινδυνεύει να εκτεθεί
Πάρτε για παράδειγμα την κυρία Αλεξάνδρα Γκουλιάμα, εκπαιδευτικό και ειδική, άμισθη σύμβουλο σε θέματα εκπαίδευσης του Περιφερειάρχη ΑΜΘ Χρήστου Μέτιου, με την οποία ασχολήθηκαν και πανελλαδικής κυκλοφορίας και εμβέλειας ΜΜΕ, μετά τις πρόσφατες αναρτήσεις και τα σχόλιά της για τον θάνατο του έκπτωτου Βασιλιά Κωνσταντίνου του Β’, που προκάλεσαν σάλο.
Σε νέα της ανάρτηση, λοιπόν, με θέμα την κηδεία του έκπτωτου μονάρχη, η κυρία Γκουλιάμα εξέφρασε τον αποτροπιασμό της για τα λάθη των δημοσιογράφων στις μεταδόσεις του «κοσμοϊστορικού» αυτού γεγονότος. Αντί τα κανάλια να στείλουν δημοσιογράφους με περγαμηνές και άριστη γνώση της ελληνικής γλώσσας, έστειλαν κάτι στουρνάρια που δεν ήξεραν ούτε να μιλήσουν.
Βεβαίως, η κυρία Γκουλιάμα, εύκολα μπορεί να κρίνει και να κατακρίνει τους νεαρούς και όχι μόνο ρεπόρτερ, όπως αναφέρει, παρά το γεγονός ότι δεν έχει ιδέα για τη δουλειά τους και τις δύσκολες συνθήκες υπό τις οποίες αυτή γίνεται, κάποιες φορές. Δεν δικαιολογούμε και μας θυμώνει κι εμάς η μη σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας, αλλά δεν θα στήναμε στον τοίχο ανθρώπους που απλώς προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους, που ίσως δεν είχαν την ευκαιρία, τη δυνατότητα, το χρόνο, τα χρήματα για να τελειοποιήσουν τις γνώσεις τους. Είναι αυτός λόγος για να τους κατηγορήσει κανείς για «χυδαία λεκτική προχειρότητα»; Αυτό είναι αριστεία, μόρφωση, καλλιέργεια πνεύματος, για την οποία αυτοδιαφημίζονται η κυρία Γκουλιάμα και οι όμοιοί της; Μήπως είναι απλά ακραίος ελιτισμός που φτάνει στα όρια του διαχωρισμού των ανθρώπων σε άξιων και ανάξιων, ανάλογα με το βαθμό του απολυτηρίου τους;
Όλοι κάνουν λάθη, είτε από άγνοια, είτε από βιασύνη. Η κυρία Γκουλιάμα, που έγραψε το παρακάτω κείμενο, προφανώς θεωρεί ότι η ίδια δεν κάνει ποτέ λάθη. Κι όμως, εμείς εντοπίσαμε ένα: «…ακραίων στοιχείων ένθεν και ένθεν αναφορικά με τη κηδεία του τέως άνακτα…».
Δεν υπάρχει έκφραση «ένθεν κι ένθεν», παρά μόνο «ένθεν κακείθεν». Δεν πειράζει. Τα λάθη είναι για τους ανθρώπους, ακόμη και για τους «άριστους».
Επιπλέον, θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε τι ακριβώς εννοεί με τα περί «ιδεολογικής ακαμψίας των ακραίων στοιχείων». Η μόνη ιδεολογική ακαμψία που εντοπίσαμε τις τελευταίες ημέρες ήταν από άτομα με απόψεις ίδιες με τις δικές της αναφορικά με τον θανόντα, που έφτασαν μέχρι και στο σημείο να ειρωνεύονται, να χλευάζουν και να ζητούν επιτακτικά, από όσους είχαν διαφορετικές απόψεις, να σβήσουν τα σχόλιά τους και να ανακαλέσουν…!
Με ένα πράγμα, πάντως, θα συμφωνήσουμε: με το hashtag #educationmatters, στο τέλος της ανάρτησης.
Η ανάρτηση Γκουλιάμα:
Για να είμαι ειλικρινής, αυτό που με εκνεύρισε πιο πολύ κι από την ιδεολογική ακαμψία των ακραίων στοιχείων ένθεν και ένθεν αναφορικά με τη κηδεία του τέως άνακτα, ήταν τα όσα εξέφυγαν από το έρκος των οδόντων νεαρών – και όχι μόνο – ρεπόρτερ.
Ούτε καν μπήκαν στον κόπο να κρύψουν το πασάλειμμα στις σημειώσεις τους, όταν σχολίαζαν τα πρόσωπα που έβλεπαν στην τελετή· ούτε καν προσπάθησαν να φτιασιδώσουν τη γλωσσική τους γύμνια.
Παραθέτω κάποια δείγματα, αν και είμαι βέβαιη ότι κάποια από αυτά τα εντοπίσατε κι εσείς:
▪️ «την επίτιμη Βασιλομήτωρ της Ισπανίας»
▪️ «τον εκλιπών»
▪️η «εξώδικος ακολουθία» (αυτό το «τσίμπησε» φίλη. Εμένα μου διέφυγε)
▪️ η τέως —— «της τέας βασιλομήτωρ»
▪️ «Η Μελίνα Μερκουρη είχε οδηγηθεί στην εκκλησία επάνω σε κλίβανο του πυροβολικού» (αντί κιλίβαντα)
▪️ «του λεγόμενου πρίγκιψ Νικόλαος»
▪️ «Δεν ξέρουμε αν έρθει ο ΓουίλιαμΣ και η Κέιτ» (και το επανέλαβε 3 φορές με Σ στο τέλος)
▪️ Και η θεϊκή απορία δημοσιογράφου: «είναι Δούκισσα· εκεί δεν έχει βασιλεία, δηλαδή;»
Τι να πω;…
Με μία παλιό – ΕΡΤ και μία παλιό – ΥΕΝΝΕΔ μεγάλωσα, αλλά τόσο χυδαία λεκτική προχειρότητα, ποτέ δεν τόλμησε επί των ημερών τους να προσβάλει τηλεθεατές.
Αυτοί είμαστε;
Αρνούμαι να το πιστέψω».
#educationmatters
H ανάρτηση της κας. Γκουλιάμα σε γνωστό μέσο κοινωνικής δικτύωσης:
