Φραστική επίθεση σε λουόμενους λόγω «καβατζωμένης» ομπρέλας!

Οι ιστορίες που διαβάζουμε τελευταία στο διαδίκτυο, αναφορικά με κάποιους απίστευτους τύπους που σκαρφίζονται διάφορους τρόπους για να καταλάβουν τμήμα μίας παραλίας, τελικά, δεν συμβαίνουν μόνο σε άλλες περιοχές αλλά και στα μέρη μας.

Μία τέτοια απίστευτη ιστορία αποκαλύπτει ο Παρατηρητής της Θράκης, μετά από καταγγελία που δέχθηκε για πολίτη που φέρεται να οικειοποιήθηκε δημόσιο χώρο, σε βαθμό μάλιστα… φραστικής επίθεσης.

«Το περιστατικό, όπως μας το περιέγραψαν συμπολίτες που το κατήγγειλαν, έλαβε χώρα στην περιοχή του παραλιακού οικισμού της Μέσης, όπου ηλικιωμένος κάτοικος της περιοχής, τοποθετεί καθημερινά μία πετσέτα σε κοινόχρηστη ομπρέλα που έχει τοποθετήσει η δημοτική αρχή «καπαρώνοντας» την.

Το πρόβλημα ανέκυψε όταν οικογένεια επισκέφθηκε την παραλία και θέλησε να κάνει χρήση της εν λόγω ομπρέλας, στους οποίους ο εν λόγω κύριος επιτέθηκε φραστικά κατηγορώντας τους για «κατάληψη» της κοινόχρηστης ομπρέλας.

Ερωτηθείς δε από την οικογένεια για τα περί «οικειοποίησης» κοινόχρηστων υποδομών, ο ίδιος απάντησε πως η ομπρέλα του ανήκει διότι πληρώνει για το νερό και πως ο ίδιος είναι κάθε μέρα εκεί εν αντιθέσει με τους «ξένους» όπως τους χαρακτήρισε που έκαναν κατάληψη στην ομπρέλα, τους οποίους και αποχαιρέτησε με το «Άντε ξεκουμπιστείτε τώρα».

Σε επικοινωνία των μελών της οικογένειας με τον «ΠτΘ» ευλόγως διερωτήθηκαν για την ισχύ της εν λόγω λογικής, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως υπό την ίδια λογική «όντας κάτοικοι Κομοτηνής μας ανήκει η πόλη;!» για να υπογραμμίσουν μάλιστα πως ο εν λόγω κύριος συνοδευόταν από την σύζυγό του αλλά και τον εγγονό του, προκρίνοντας τα πρότυπα που δίνουν οι παλαιότεροι στις νέες γενιές.

Το εν λόγω περιστατικό μπορεί να βλέπει το φως της δημοσιότητας λόγω και της αγανάκτησης των μελών της οικογένειας που το κατήγγειλαν, ωστόσο σύμφωνα και με αντίστοιχες μαρτυρίες επισκεπτών, η πρακτική αυτή συνηθίζεται στο σύνολο των κοινόχρηστων εγκαταστάσεων της εν λόγω τουλάχιστον παραλίας, ακόμα και από τουρίστες παραθεριστές. Απουσία ελεγκτικού μηχανισμού αλλά και της ανοχής τέτοιων συμπεριφορών φυσικά».