Μπορεί το καλοκαίρι να αργεί ακόμη αλλά το Alexpoli.gr αποφάσισε να ρωτήσει 3 «μόνιμους επισκέπτες» της Σαμοθράκης γιατί επιλέγουν κάθε καλοκαίρι (και συχνά άνοιξη και φθινόπωρο) τη «νήσο των Μεγάλων Θεών» για τις διακοπές τους.
«Εδώ τα χρώματα είναι πιο κορεσμένα»
«Το πρώτο πράγμα που αντιλήφθηκα όταν ξεκουραζόμουν σε μια παραλία στα Θερμά Λουτρά – το πρώτο εντελώς διαφορετικό στοιχείο – ήταν ότι τα ηλιοβασιλέματα εδώ είναι εντονότερα» ξεκινά ο Ντένις Μ., 24χρονος μεταπτυχιακός φοιτητής στη δημοσιογραφία με καταγωγή από την Ολλανδία. Ο ίδιος επισκέπτεται την Ελλάδα εδώ και 5 χρόνια, τιμώντας τη Σαμοθράκη με τουλάχιστον ένα δεκαπενθήμερο κάθε φορά. «Δεν θα μιλήσω για τη φύση και τη χαλαρή διάθεση των ανθρώπων, αυτά τα έχω βρει και αλλού, μονάχα εδώ όμως κατάλαβα πόσο διαφορετικά και πλούσια μπορούν να είναι τα χρώματα σε έναν τόπο σχετικά αμόλυντο» συνεχίζει ο ίδιος, κάνοντας λόγο για τη λευκή αμμουδιά στην Παχιά Άμμο και τα τιρκουάζ νερά τους Κήπους. Ο Ντένις θα έρθει στο νησί και φέτος το καλοκαίρι για να απαθανατίσει τα χρώματά του.
«Ένα μουσείο δίχως ταράτσα»
Για τον Ματ Ρ., 33χρονο φωτογράφο από τη Βοστώνη (Μασαχουσέτη) των ΗΠΑ, η Σαμοθράκη θυμίζει ένα μεγάλο ανοιχτό μουσείο. «Είναι λες και μπορώ να περπατήσω σε ένα μουσείο χωρίς ταράτσα, όπου μπορώ να πάω όπου θέλω αρκεί να με κουβαλήσουν τα πόδια μου: ένα μουσείο φυσικής ιστορίας και αρχαιολογίας ταυτόχρονα» χαμογελά, συμπληρώνοντας ότι σέβεται φυσικά τους κλειστούς χώρους και τα μνημεία. «Είναι παράξενο αλλά γυρνάω κάθε χρόνο για να θυμηθώ ότι άνθρωποι όπως εγώ κι εσύ έζησαν και περπάτησαν εδώ εκατοντάδες και εκατοντάδες χρόνια πριν, ανάμεσα στις ίδιες κολώνες και τα ίδια ελαιόδεντρα» συνεχίζει, βεβαιώνοντας πως θα έρθει και φέτος για να περιηγηθεί στην Παλαιάπολη, το Κάστρο της Χώρας και τον (γκρεμισμένο πλέον) Πύργο του Φονιά.
«Το κρυφό μέρος συνάντησης των περιπλανώμενων»
Η 28χρονη Μαρίζα Π. είναι βιολόγος σε σχολείο του Ώρχους της Δανίας και επισκέπτεται εδώ και 7 χρόνια το νησί της Σαμοθράκης. «Πλέον είναι κάτι σαν έθιμο, μια προσυμφωνημένη ετήσια συνάντηση με φίλους και αγνώστους (που θα γίνουν φίλοι στην πορεία) στις παραλίες που φωτίζονται από φωτιές και χαμόγελα» γράφει στο Alexpoli.gr, εξηγώντας ότι το νησί για αυτήν είναι ένα μέρος συγκέντρωσης περιπλανώμενων ταξιδευτών.
«Κάποιοι θα διαβάζουν βιβλία στις βάθρες, κάποιοι θα παίζουν μαντολίνο και γιουκαλίλι στο καφενεδάκι στα Λουτρά, άλλοι πάλι θα κάνουν μπάνιο γυμνοί την Αυγουστιάτικη πανσέληνο, όλοι όμως μπορούν να γίνουν φίλοι ανά πάσα στιγμή» συνεχίζει η Μαρίζα, ανασύροντας από τη μνήμη της τη φορά που γνώρισε έναν Γερμανό ορειβάτη παίζοντας σκάκι κάτω από έναν πλάτανο στα Λουτρά. «Τρία χρόνια μετά τον κάλεσα στον γάμο μου» γελάει, λέγοντας ότι η αίσθηση της συντροφικότητας είναι αυτό που την παρακινεί να έρχεται ξανά και ξανά στη Σαμοθράκη.
Δείτε παρακάτω μερικές από τις σκηνές που απαθανάτισαν οι φακοί τους:
