Η Αρχή για την Καταπολέμηση Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες ερευνά τις πηγές χρηματοδότησης και την οικονομική διαχείριση της οργάνωσης HumanRights360 ● Το πρωτοφανές βρίσκεται στο ότι η διερεύνηση γίνεται σε σχέση με το βαρύτατο αδίκημα της επιβουλής της ακεραιότητας της χώρας, αδίκημα που τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη ● Προβληματική και η επικοινωνιακή διαχείριση της έρευνας από φιλοκυβερνητικά Μέσα.
Την ώρα που δεν έχει γίνει γνωστή η τύχη της προκαταρκτικής εξέτασης της Εισαγγελίας Ορεστιάδας για τις καταγγελίες των 38 προσφύγων που εγκλωβίστηκαν σε νησίδα στον Εβρο το καλοκαίρι, καταγγελίες που αφορούν αλλεπάλληλες επαναπροωθήσεις, τον τραγικό θάνατο τριών προσφύγων και ενός πεντάχρονου κοριτσιού αλλά και πιέσεις κυβερνητικού αξιωματούχου προς τους πρόσφυγες να αλλάξουν τις καταθέσεις τους, κλιμακώνεται με πρωτοφανή τρόπο η εκστρατεία στοχοποίησης οργανώσεων που υποστήριξαν νομικά τους πρόσφυγες.
Τη σκυτάλη πήρε αυτή τη φορά η Αρχή για την Καταπολέμηση Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, γνωστότερη ως Αρχή για το Ξέπλυμα του Μαύρου Χρήματος, η οποία, με εντολή του επικεφαλής της Αρχής, ε.τ. αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χαράλαμπου Βουρλιώτη, ερευνά τις πηγές χρηματοδότησης και την οικονομική διαχείριση της οργάνωσης HumanRights360. Το πρωτοφανές της υπόθεσης βρίσκεται στο ότι η διερεύνηση γίνεται σε σχέση με το βαρύτατο αδίκημα της επιβουλής της ακεραιότητας της χώρας. Σύμφωνα με το άρθρο 138 ΠΚ: «Οποιος επιχειρεί με βία ή απειλή βίας να αποσπάσει από το ελληνικό κράτος τμήμα του εδάφους ή του θαλάσσιου χώρου που ανήκει σε αυτό ή να τα συγχωνεύσει σε άλλο κράτος τιμωρείται με κάθειρξη ισόβια ή πρόσκαιρη τουλάχιστον δέκα ετών. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος επιχειρεί να τελέσει την πράξη με κατάχρηση της ιδιότητάς του ως οργάνου του κράτους ή με σφετερισμό της ιδιότητας αυτής».
Και μόνο η διατύπωση ενισχύει την εντύπωση της προσχηματικής και εκ του πονηρού επίκλησής του σε μια υπόθεση διάσωσης προσφύγων. Αναρωτιέται κανείς πού εντόπισαν οι αρμόδιες αρχές προσπάθεια απόσπασης εδάφους και πού την απειλή βίας σε μια υπόθεση που κινήθηκε διαφανώς και θεσμικά μέσα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Αν μη τι άλλο, ήταν η ίδια η κυβέρνηση που περιέφερε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες εμπιστευτικό έγγραφο του στρατού και ισχυρίζεται πως η νησίδα δεν είναι ελληνική, όπως εμφανίζεται στους χάρτες της Google, αλλά τουρκική. Θα ερευνήσει άραγε η Αρχή τους αρμόδιους υπουργούς και τον πρωθυπουργό για επιβουλή της ακεραιότητας της χώρας;
Η υπόθεση θα ήταν για γέλια, αν δεν αντανακλούσε το σκοτεινό αδιέξοδο και τον παραλογισμό της κυβερνητικής εκστρατείας κατασκευής εσωτερικών εχθρών μέσω της επίκλησης της αόριστης έννοιας της εθνικής ασφάλειας.
Το ίδιο συμβαίνει και με το άλλο αδίκημα, σε σχέση με το οποίο ερευνά η Αρχή τις οικονομικές δραστηριότητες της οργάνωσης: το αδίκημα της νόθευσης αποδεικτικών. Σύμφωνα με το άρθρο 139 ΠΚ: «Οποιος νοθεύει, καταστρέφει ή κρύβει έγγραφα ή άλλα αντικείμενα που χρησιμεύουν για την απόδειξη των εδαφικών δικαιωμάτων του ελληνικού κράτους ή την υποστήριξη συμφερόντων του τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη».
Ομως το πιο προβληματικό στοιχείο δεν είναι η έρευνα καθεαυτή, αλλά η επικοινωνιακή της διαχείριση. Η Αρχή θα είχε κάθε λόγο να διεξαγάγει έρευνα για ό,τι πιθανό ή απίθανο της κινεί το ενδιαφέρον και να ενημερώσει τις αρμόδιες αρχές για τα συμπεράσματά της. Στον βαθμό, μάλιστα, που πρόκειται για τόσο βαριά αδικήματα που αφορούν την εδαφική ακεραιότητα, θα είχε κάθε λόγο να ενημερώσει δημοσίως ώστε να υπάρξει λογοδοσία. Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, η είδηση, που δημοσιεύτηκε αρχικά στην ιστοσελίδα Hellas Journal και τις τελευταίες ημέρες σε αναλυτικά δημοσιεύματα στον φιλοκυβερνητικό Τύπο, μερικά από τα οποία αναπαράχθηκαν στην ιστοσελίδα της γνωστής Ομάδας Αλήθειας, δεν αφορά καμία διαπίστωση, συμπέρασμα ή πόρισμα της έρευνας, αλλά μόνο το γεγονός ότι διεξάγεται έρευνα – άγνωστο πού θα καταλήξει.
Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται η δημιουργία εντυπώσεων μέσω δημοσιευμάτων που διατυμπανίζουν τη διεξαγωγή έρευνας, ενώ υποβαθμίζουν τα συμπεράσματα της έρευνας, όταν είναι αρνητικά. Το ίδιο είχε συμβεί παλιότερα με την ανακοίνωση της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας ότι ερευνά τα οικονομικά οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στο προσφυγικό, ανακοίνωση που πήρε μεγάλη δημοσιότητα, τελείως δυσανάλογη με τη δημοσιότητα που δόθηκε στο αποτέλεσμα της έρευνας που διαπίστωσε ότι όλα ήταν καθαρά.
Φαίνεται ότι η δήλωση συμμόρφωσης και νομιμοφροσύνης του επικεφαλής της HumanRights360 Επαμεινώνδα Φαρμάκη στα μέσα Σεπτεμβρίου, ύστερα από απειλές και στοχοποίηση που δέχτηκε από τον υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου Νότη Μηταράκη με αφορμή τη συνάντηση κλιμακίου της οργάνωσης και δημοσιογράφου ξένου Μέσου με τους διασωθέντες πρόσφυγες, δεν στάθηκε ικανή να βάλει τέλος στις πιέσεις και τη στοχοποίηση, αλλά μάλλον άνοιξε την όρεξη. Το ίδιο και η μάλλον ατυχής δήλωσή του ότι η οργάνωση είχε την «εσφαλμένη πεποίθηση» ότι ήταν ελληνική η νησίδα, δήλωση που αναπαρήγαγε τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς σε ένα αμφιλεγόμενο θέμα.
Η οργάνωση συμμετείχε στη νομική υποστήριξη των 38 προσφύγων μέχρι τα τέλη Αυγούστου, όταν ασκήθηκαν οι πρώτες πιέσεις από τον υπουργό Μετανάστευσης, με αποτέλεσμα να παραιτηθεί για λόγους αρχής στις 29 Αυγούστου η νομική συνεργάτιδα της οργάνωσης Ευγενία Κουνιάκη, η οποία εξακολουθεί να εκπροσωπεί τους πρόσφυγες. Υστερα από τη δήλωση του κ. Φαρμάκη, παραιτήθηκαν ή διαφοροποιήθηκαν στελέχη και εργαζόμενοι της οργάνωσης, εκφράζοντας τη διαφωνία τους.
Πηγή: efsyn.gr
