Οι μέρες που διανύουμε είναι μέρες αγάπης, χαράς και οικογενειακής θαλπωρής, ή έτσι θα έπρεπε να είναι, για όλους τους ανθρώπους και όχι μόνο για τους τυχερούς… Στην Αλεξανδρούπολη, την όμορφα στολισμένη και λαμπερή, υπάρχουν συνάνθρωποί μας που και αυτά τα Χριστούγεννα, θα είναι μόνοι, κι ακόμη χειρότερα, θα ζουν στον δρόμο.
Τις τελευταίες ημέρες, στο περίπτερο που έχει μεταφερθεί από το χώρο του παλιού κολυμβητηρίου, μετά την κατεδάφισή του, στον αύλειο χώρο του κοινωνικού ιατρείου του Δήμου Αλεξανδρούπολης, όπως μαρτυρούν οι φωτογραφίες, κάποιος, τις νύχτες, βρίσκει καταφύγιο. Πόσο, όμως, να ζεσταθεί κανείς με ένα -δύο χαρτόνια, ξαπλωμένος στο χώμα;
Ο Δήμος Αλεξανδρούπολης, όπως έχει ανακοινωθεί, έχει προχωρήσει σε καταγραφή των συνανθρώπων μας που είναι άστεγοι, κι έχει προσφέρει βοήθεια, ενώ στα σχέδια είναι και η δημιουργία δομής, ώστε να παραμένουν για τη διάρκεια της νύχτας, φροντίζοντας και για την προσωπική τους υγιεινή. Το ερώτημα είναι τι γίνεται ως τότε και τι κάνουμε με τους ανθρώπους αυτούς που παρά τη βοήθεια που τούς προσφέρεται, κάποιες φορές, την αρνούνται;…
