Τελικώς, όπως αποδείχθηκε, η απόφαση τόσο του Δήμου Αλεξανδρούπολης, όσο και
της Περιφέρειας να μην λειτουργήσουν την προγραμματισμένη ημερομηνία τα σχολεία σε ολόκληρη την ΑΜΘ,
λόγω κακοκαιρίας, ήταν αχρείαστη και βιαστική. Οι βροχοπτώσεις που αναμένονταν
και που έθεσαν σε συναγερμό την πολιτική προστασία, σημειώθηκαν κυρίως κατά τη
διάρκεια της νύχτας και από νωρίς το πρωί, δεν έβρεχε πουθενά.
Το γεγονός ότι οι σχετικές αποφάσεις ελήφθησαν από χθες το μεσημέρι, ενώ θα
μπορούσαν να είχαν ληφθεί είτε χθες αργά το βράδυ, είτε σήμερα πολύ νωρίς το
πρωί, όταν θα είχαν επικαιροποιηθεί οι καιρικές προγνώσεις, προκάλεσαν πολλά
σχόλια. Κάποιοι είπαν ότι είναι καλύτερο να προλαμβάνεις καταστάσεις, κάποιοι άλλοι
παραπονέθηκαν για προχειρότητα και υπερβολή.
Η αλήθεια είναι πως η απόφαση του Δημάρχου Αλεξανδρούπολης Γιάννη Ζαμπούκη,
από νωρίς το μεσημέρι της Τρίτης, προκάλεσε έκπληξη. Εξάλλου, ήταν ο ίδιος ο
κύριος Ζαμπούκης, που τον Φεβρουάριο του 2021, μετά τη μεγάλη πλημμύρα στον
Απαλό, που στοίχισε τη ζωή στον 46χρονο πυροσβέστη Γιάννη Ζαφειρόπουλο και
που οδήγησε στην απομάκρυνση των μαθητών από το πλημμυρισμένο σχολείο τους
ακόμη και με … φαγάνες, είχε δηλώσει στο δημοτικό συμβούλιο ότι «δεν είναι εύκολο
να κλείνεις τα σχολεία προληπτικά. Άλλωστε, τα σχολεία μας έχουν χτιστεί για να
δοκιμάζονται στα έντονα καιρικά φαινόμενα (!) Και ούτε μπορούμε να διαταράσσουμε
τους ρυθμούς της κοινωνίας». Φαίνεται πως άλλαξε άποψη ο κύριος Ζαμπούκης κι
έτσι βιάστηκε να αποφασίσει τη μη λειτουργία των σχολείων σήμερα, από χθες νωρίς
το μεσημέρι, ακόμη και εάν οι μετεωρολόγοι πάντοτε αναφέρουν πως τα δεδομένα,
σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλάζουν σχεδόν ανά ώρα.
Στην ίδια απόφαση προχώρησε και ο Περιφερειάρχης Χριστόδουλος Τοψίδης, για όλα
τα σχολεία σε όλη την ΑΜΘ. Προνοητικότητα ή ευθυνοφοβία; Άραγε, οι γονείς θα
πρέπει να περιμένουν παρόμοιες αποφάσεις, κάθε φορά που θα υπάρχει πρόγνωση
για έντονες βροχοπτώσεις;
Οι τοπικοί άρχοντες, ο καθένας από το δικό του χώρο δράσης, θα πρέπει όχι μόνο να
προβάλει ως δικαιολογία την κλιματική κρίση, αλλά να πάρει ουσιαστικά μέτρα
προκειμένου οι επιπτώσεις να είναι όσο το δυνατόν μικρότερες, κι όχι να
καταφεύγουν κάθε φορά στην εύκολη λύση «Πονάει κεφάλι; Κόψει κεφάλι».
