Η αποτυχία των αρμόδιων φορέων, των ελεγκτικών μηχανισμών, της ίδιας της κοινωνίας μας και της απούσας πολιτείας, αποτυπώθηκε με ιδιαίτερα εύγλωττο και σχεδόν σοκαριστικό –για ορισμένους- τρόπο το απόγευμα της Κυριακής, σε ένα περιστατικό που έλαβε χώρα στο κέντρο της Αλεξανδρούπολης. Κάποιοι θα καγχάσουν και θα πουν ότι είναι ένα σύνηθες και διαρκές φαινόμενο, κι εκεί ακριβώς, σε αυτούς τους χαρακτηρισμούς, στην απουσία έκπληξης και προβληματισμού, έγκειται και το μέγεθος του προβλήματος…
Απόγευμα Κυριακής, στην περιοχή της Ακαδημίας. Μία παρέα ανδρών και γυναικών, γύρω στα 50, κάνουν τη βόλτα τους, όταν τους σταματά γυναίκα, αθίγγανη, με ένα αγόρι στο καροτσάκι κι ένα κορίτσι λίγο μεγαλύτερο δίπλα της, και ζητά ελεημοσύνη. Κάποιοι από την παρέα την προσπερνούν, οι γυναίκες κοντοστέκονται και προσπαθούν να συνεχίσουν το δρόμο τους, όταν το αγοράκι, 2-3 ετών, σηκώνεται από το καρότσι και ορμάει σε μία από τις γυναίκες, προσπαθώντας να αρπάξει την τσάντα της. Οι άντρες της παρέας αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει και αρχίζουν να φωνάζουν για να απομακρυνθούν οι επαίτες. Επικρατεί για λίγα δευτερόλεπτα φασαρία και το συμβάν λήγει εκεί, με τη μητέρα με τα παιδιά να αποχωρούν γρήγορα από το σημείο.
Η εικόνα του μικρού αγοριού που προσπαθεί να κλέψει την τσάντα της γυναίκας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να θεωρηθεί ως κάτι σύνηθες. Θα πρέπει να προβληματιστούμε όλοι για τα λάθη που έχουν γίνει με αυτή την κατηγορία ανθρώπων και οι αρμόδιοι επιτέλους να αναλάβουν τις ευθύνες τους. δεν γίνεται σε καμία κοινωνία που θέλει να λέγεται πολιτισμένη να υπάρχουν μικρά παιδιά που όχι μόνο ζητιανεύουν, αλλά ορμάνε για να κλέψουν, εν ψυχρώ… Απλά, δεν γίνεται. Δεν τιμά κανέναν μας.
