Η ραγδαία πληθυσμιακή συρρίκνωση της περιοχής του Βόρειου Έβρου, συνέπεια του οικονομικού παγετώνα που βιώνουμε οι κάτοικοι πολλά συνεχόμενα χρόνια με την πτώση του εισοδήματος όλων να ωθεί πολλούς σε μετανάστευση είναι η διαπίστωση στην οποία φαίνεται να συμφωνούν όλοι. Όπως συμφωνούμε ότι απαιτούνται τοπικές πολιτικές τόνωσης της οικονομικής δραστηριότητας, βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας έναντι αγορών όμορων χωρών, επαναπροσδιορισμού των όρων και συνθηκών διαβίωσης των πολιτών.
Μέτρα όπως η θέσπιση ειδικού φορολογικού καθεστώτος στα καύσιμα, η μείωση του ΦΠΑ σε όλα τα είδη, η μείωση της φορολογίας επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων, η μείωση των φόρων στην ακίνητη περιουσία που αναζητείται η αξία της, η εφαρμογή του μεταφορικού ισοδύναμου, η ένταξη πιθανόν στις περιοχές με ειδικά μειονεκτήματα, τα αυξημένα κίνητρα στον αναπτυξιακό νόμο, τα ειδικά αναπτυξιακά προγράμματα για τον γεωργοκτηνοτροφικό τομέα, τα χαμηλότοκα δάνεια για εγκατάσταση νοικοκυριών (το μόνο προτεινόμενο μέτρο για την περιοχή από την Διακομματική Επιτροπή για τη Θράκη) είναι αναγκαία για ξαναδημιουργηθεί στην περιοχή η δυναμική που απαιτείται για την αντιστροφή της πορείας ερήμωσης που διαγράφει.
Η Πρωτοβουλία των Φορέων και Πολιτών θεωρούμε ότι όλα τα παραπάνω μπορεί να τα διεκδικήσει ο τόπος μόνο με τη δημιουργία νέας Περιφερειακής Ενότητας Βορείου Έβρου. Όποιος Δήμαρχος υποστηρίζει ότι μπορούν να διεκδικηθούν από Δήμους, οφείλει να εξηγήσει γιατί δεν τα διεκδίκησε ή δεν πέτυχε την ικανοποίησή τους έως τώρα. Ή μήπως δεν ήταν ορατή η φθίνουσα πορεία;
Ούτε η ιδέα του Επαρχείου απαντά στην αναγκαιότητα οριοθέτησης της περιοχής στην βάση των αναγνωρισμένων από τη Ευρωπαϊκή Ένωση υποδιαιρέσεων άντλησης στατιστικών δεδομένων και διαμόρφωσης δράσεων. Άλλωστε δεν έχει ανάγκη η περιοχή διάνθισης του πρωτοκόλλου προβαδίσματος απλώς από άλλον ένα αξιωματούχο.
Δεν θα σχολιάσουμε την άποψη ότι «δεν δικαιούμαστε να παριστάμεθα» σε ανοικτά συμβούλια και συζητήσεις αφού συγκρούεται και με τη βάση του νομικού μας οικοδομήματος ως ευνομούμενη πολιτεία και με τη λογική.
Η δημιουργία της νέας Ενότητας βοηθά όλες τις περιοχές αφού θα μπορούν να εστιάζουν στις ιδιαίτερες ανάγκες τους και να διεκδικούν τις ανάλογες λύσεις. Αν κάποιος θεωρεί ότι ζημιώνεται το νότιο τμήμα, υπονοεί προφανώς ότι μας βλέπει ως χρήσιμους κομπάρσους, κάτι που ενισχύει περισσότερο τα επιχειρήματά μας.
Οι πολίτες της περιοχής αντιλαμβάνονται, κι αυτό φαίνεται στην ανταπόκρισή τους στη συλλογή υπογραφών, ότι η Περιφερειακή Ενότητα Βορείου Έβρου, χωρίς να αποτελεί αυτόματη λύση, είναι αναγκαία προϋπόθεση και εφαλτήριο για την αντιμετώπιση της κατάρρευσης.
Προς ενημέρωση των ενδιαφερομένων, ακολουθεί λίστα με φορείς και πρόσωπα (αιρετούς, πρώην δημάρχους, έπαρχο κ.λπ.) που συνυπογράφουν μέχρι στιγμής το Αίτημα για τη δημιουργία Περιφερειακής Ενότητας Βορείου Έβρου, κατά χρονολογική σειρά υπογραφών:
- Ιερά Μητρόπολις Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου
- Δικηγορικός Σύλλογος Ορεστιάδας
- Σύνδεσμος Βιοτεχνών Βιομηχάνων Βορείου Έβρου
- Ένωση Καταστηματαρχών Μαζικής Εστίασης, Αναψυχής & Διασκέδασης Δήμου Ορεστιάδας
- Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση “Άρωμα Έβρου”
- Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ορεστιάδας
- Εμπορικός Σύλλογος Ορεστιάδας
- Σύλλογος Διπλωματούχων Μηχανικών Ορεστιάδας
- Θρακικό Κέντρο Πολιτισμού – Θεατρικό Εργαστήρι Νέας Ορεστιάδας “Διόνυσος”
- Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ορεστιάδας
- Σύλλογος Δικαστικών Υπαλλήλων Ορεστιάδας
- Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ορεστιάδας και Περιφέρειας
- Τοπική Κοινότητα Φυλακίου
- Τοπική Κοινότητα Θεραπειού
- Τοπική Κοινότητα Μηλιάς
- Τοπική Κοινότητα Σπηλαίου
- Τοπική Κοινότητα Πλάτης
- Τοπική Κοινότητα Πετρωτών
- Τοπική Κοινότητα Ελαίας
- Τοπική Κοινότητα Πενταλόφου
- Αγροτικός Συνεταιρισμός Δημητριακών Ορεστιάδας “Η Ένωση”
- Ιστορικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Διδυμοτείχου “Καστροπολίτες – Γνώση και Δράση”
- Β΄ ΕΛΜΕ Έβρου
- Αθλητικός Όμιλος Ορεστιάδας (ΑΟΟ)
- Αναστάσιος Αναγνώστου, πρώην Δήμαρχος Ορεστιάδας
- Μιχαήλ Στράντζαλης, πρώην Δήμαρχος Κυπρίνου
- Εμμανουήλ Χατζηπαναγιώτου, πρώην Δήμαρχος Τριγώνου
- Ένωση Βενζινοπωλών Βορείου Έβρου
- Πολιτιστικός Λαογραφικός Σύλλογος Κλεισσούς Ορεστιάδας
- Χορευτική Ομάδα Φοιτητών Ορεστιάδας (ΧΟΦΟ)
- Εκπολιτιστικός Μορφωτικός Λαογραφικός Σύλλογος Άνω Σαγήνης Ορεστιάδας “Το Λιοντάριο”
- ΜΓΣ Ορέστης Ορεστιάδας
- Άγγελος Παπαϊωάννου, πρώην Έπαρχος Βορείου Έβρου, πρώην Δήμαρχος Ορεστιάδας
- Μορφωτικός Εκπολιτιστικός Σύλλογος Καβύλης “ο Άγιος Δημήτριος”
- Σύλλογος Αλληλεγγύης Πολιτών Βορείου Έβρου “Ακρίτες”
- Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Νέας Βύσσας – Καβύλης
- Εκπολιτιστικός και Επιμορφωτικός Σύλλογος Κάτω Σαγήνης
- “Δήμος Ορεστιάδας | Τόπος Να Ζω” (δημοτική παράταξη, διά της επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας του Δήμου Ορεστιάδας Μαρίας Γκουγκουσκίδου και των εν ενεργεία δημοτικών συμβούλων της)
Όπως επίσης και η:
- “Δημοτική Επαναφορά” (υποψήφια δημοτική παράταξη, διά του επικεφαλής Χρήστου Καζαλτζή και 60 υποψηφίων και υποστηρικτών της)
- “Ορεστιάδα Νέα Ξανά (υποψήφια δημοτική παράταξη, διά του επικεφαλής της Διαμαντή Παπαδόπουλου)
και χιλιάδων ακόμα φυσικών προσώπων από Ορεστιάδα, Διδυμότειχο, Σουφλί και Αλεξανδρούπολη.
Υπενθυμίζεται ότι η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται καθημερινά κατά τις πρωινές ώρες:
στο: στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ορεστιάδας (Αγ. Θεοδώρων 89) και το απόγευμα: στο θέατρο Διόνυσος (Ορέστου 76) ή μετά από τηλεωνική επικοινωνία στα ακόλουθα τηλέφωνα: 6932259739, 6944844672, 6977549975
Για περισσότερες πληροφορίες κάποιος μπορεί να ανατρέξει στον ακόλουθο σύνδεσμο
Ακολουθεί το πλήρες αίτημα:
Α Ι Τ Η Μ Α
– Η δημιουργία Περιφερειακής Ενότητας Βορείου Έβρου –
Το αίτημα αυτό αποτελεί μια φυσική εξέλιξη της γεωγραφικής και διοικητικής ιδιαιτερότητας του Ν. Έβρου ως λύση εξόδου του Βορείου Έβρου από την απομόνωσή του.
Στόχο έχει να ανακόψει την συρρίκνωση της περιοχής και να την επαναφέρει σε αναπτυξιακή τροχιά μετά από πολλά χρόνια ύφεσης και οικονομικής απομόνωσης.
Για εμάς που γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε, δραστηριοποιούμαστε εδώ, είναι τόσο αυτονόητο το αίτημα που αναρωτιόμαστε γιατί η πολιτεία δεν το έχει υλοποιήσει ακόμη, αφού μόνο θετικά προκύπτουν με τη δημιουργία της Περιφερειακής Ενότητας Βορείου Έβρου:
- Αρχικά, θα δημιουργηθεί μία θετική επίδραση στην ψυχολογία των κατοίκων βλέποντας ότι το κεντρικό κράτος αναγνωρίζει την περιοχή ως ισότιμη με τις υπόλοιπες περιοχές στην Ελλάδα, επενδύοντας στην διοικητική ανάταξή της και στη στελέχωση υπηρεσιών.
- Ως ανεξάρτητη Περιφερειακή Ενότητα θα έχει ισχυρή φωνή για να θέσει ένα άλλο πλαίσιο διεκδίκησης, διαφορετικό από αυτό που αρμόζει στο νότιο τμήμα του νομού. Για παράδειγμα το μεταφορικό ισοδύναμο, ένταξη πιθανόν στις περιοχές με ειδικά μειονεκτήματα, μειωμένο ΦΠΑ, αυξημένα κίνητρα στον αναπτυξιακό νόμο, ειδικά αναπτυξιακά προγράμματα για τον γεωργοκτηνοτροφικό τομέα, χαμηλότοκα δάνεια για εγκατάσταση νοικοκυριών (το μόνο προτεινόμενο μέτρο για την περιοχή από την Διακομματική Επιτροπή για τη Θράκη) ηλεκτροκίνηση σιδηροδρομικής γραμμής και σύνδεση με το αεροδρόμιο και την Βουλγαρία κτλ – ο κατάλογος είναι απεριόριστος.
- Η νέα έδρα οφείλει να πλαισιωθεί με επιτελικές υπηρεσίες: πχ Διεύθυνση Τεχνικών Έργων, Ανάπτυξης, Υγείας, Εκπαίδευσης κτλ. Οι νέες υπηρεσίες επιβάλλεται με νέες προσλήψεις ή την κατάλληλη κινητροδότηση να στελεχωθούν με νέο εξειδικευμένο προσωπικό, με όλα τα οφέλη που αυτό συνεπάγεται.
- Η ύπαρξη αυτών των υπηρεσιών είναι βέβαιο πως θα λειτουργούσε ως παράγοντας προσέλκυσης επιχειρήσεων και επαγγελματιών.
- Έχοντας ως δεδομένο πως η Αλεξανδρούπολη είναι ένα υπερτοπικό κέντρο της ΑΜΘ και ο Βόρειος Έβρος είναι η ενδοχώρα της, είναι βέβαιο πως η ενδυνάμωση της ενδοχώρας μόνο να ωφελήσει μπορεί και το κέντρο.
Ο Βόρειος Έβρος πληροί τις προδιαγραφές για να γίνει Περιφερειακή Ενότητα
Πληθυσμιακά
Βλέποντας τα τελικά αποτελέσματα από την απογραφή του 2021, προκύπτει ότι ο πληθυσμός του Βορείου Έβρου (Δ. Ορεστιάδας και Δ. Διδυμοτείχου) είναι 52.320 κάτοικοι. Δηλαδή, παρά τη μείωση που υπέστη την τελευταία δεκαετία (-8.640 σε σχέση με την απογραφή του 2011), μπορεί να αποτελεί από μόνος του μία μέση Περιφερειακή Ενότητα της Ελλάδας, περίπου ίδιου πληθυσμού με την ΠΕ Πρέβεζας και πιο πάνω από τις ΠΕ Χίου, Φλωρίνης, Καστοριάς κ.α.
Γεωγραφικά
Είναι γνωστό ότι η ΠΕ Έβρου είναι η πιο επιμήκης της Ελλάδας, με σχεδόν 200 χλμ μήκος και την πρωτεύουσα στο νότιο άκρο της. Τα Πετρωτά π.χ. απέχουν από την πρωτεύουσα 165 χιλιόμετρα, ενώ το Ορμένιο απέχει 157 χιλιόμετρα. Για να επισκεφτεί ο κάτοικός τους μία υπηρεσία στην Αλεξανδρούπολη πρέπει με ιδιωτικό αυτοκίνητο να ταξιδέψει σχεδόν 2 ώρες. Με τα μέσα δε μαζικής μεταφοράς μπορεί και 2 μέρες διότι ως γνωστό δεν υπάρχει τακτική καθημερινή σύνδεση. Στις περισσότερες ΠΕ, όπως είναι λογικό, η πρωτεύουσα απέχει από το πιο απομακρυσμένο σημείο τους περίπου 50-60 χλμ. Συνεπώς με κανονική κεντροβαρική θεώρηση η ΠΕ Έβρου θα έπρεπε να έχει δύο κέντρα: την Αλεξανδρούπολη και την Ορεστιάδα. Αν συγκρίνουμε την έκταση του Βορείου Έβρου, είναι περίπου ίδια με αυτήν της ΠΕ. Ξάνθης.
Οικονομικά
Η οικονομική διάρθρωση του νοτίου τμήματος της ΠΕ Έβρου, είναι πολύ διαφορετική από το βόρειο τμήμα του. Στον νότο υπάρχει η Αλεξανδρούπολη που ανθεί. Κόμβος συγκοινωνιακός και ενεργειακός, με τουριστικές υποδομές, με διαφοροποιημένη οικονομία, είναι μια περιοχή που αποτελεί ελκυστικό προορισμό για επενδύσεις και με διαρκώς αυξανόμενο πληθυσμό. Αντίθετα, ο βορράς είναι μία περιοχή κατά βάση αγροτική, που διαθέτει τρία συνοριακά σημεία με χώρες φθηνές και με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές. Ως αποτέλεσμα, η περιοχή αιμορραγεί οικονομικά, διοικητικά και πληθυσμιακά. Επομένως οι αναπτυξιακές πολιτικές που οφείλουν να εφαρμόζονται στο Βορρά πρέπει να είναι τελείως διαφορετικές από αυτές του Νότου, ενώ οι διεκδικήσεις πρέπει να είναι στοχευμένες σε εντελώς αντίθετα σημεία.
Εθνικά
Εθνικά θεωρούμε αυτονόητο πως όλος ο Έβρος και ακόμα περισσότερο ο Βόρειος Έβρος είναι μια περιοχή που το κεντρικό κράτος οφείλει να στηρίξει με κάθε μέσο, με σκοπό την συγκράτηση και αύξηση του πληθυσμού. Δεν χρειάζεται να αναπτύξουμε τα επιχειρήματά μας. Τα γεγονότα των τελευταίων χρόνων μιλούν από μόνα τους.
Ιστορικά
Είναι κοινή πεποίθηση πλέον πως δεν ζητείται “χάρη” από την Πολιτεία με τη δημιουργία ΠΕ Βορείου Έβρου. Αντίθετα, είναι ώρα για μια ιστορική αποκατάσταση, καθώς ανέκαθεν η περιοχή του Βορείου Έβρου αποτελούσε περιοχή με ξεχωριστά χαρακτηριστικά σε σχέση με τον υπόλοιπο Έβρο. Από το 1920, όταν η Αδριανούπολη εντάχθηκε στον εθνικό κορμό, η περιοχή του Βορείου Έβρου ανήκε διοικητικά στο νομό Αδριανούπολης. Με τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923, η περιοχή εντάχθηκε αναγκαστικά στον τότε νομό Έβρου που γεωγραφικά έφτανε ως το Διδυμότειχο, εφόσον η Αδριανούπολη μαζί με το προάστιό της Κάραγατς περνούσαν πλέον στην κυριότητα της Τουρκίας. Τότε στην περιοχή αυτή υπήρχαν μόνο ορισμένα χωριά και οικισμοί, σήμερα όμως που έχει αναπτυχθεί η Ορεστιάδα ως αστικό κέντρο, τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά. Είναι προφανές πως τώρα, αυτήν την επετειακή χρονιά που η πόλη συμπληρώνει τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της, η Ελληνική Πολιτεία μπορεί να της αποδώσει τη θέση που της αξίζει ιστορικά αλλά και εθνικά.
Σύμφωνα, με όλα τα παραπάνω κριτήρια, η διοικητική διαίρεση είναι και εφικτή και λογική και επωφελής. Άλλωστε το ίδιο το κράτος, το είχε αντιληφθεί παλαιότερα και έφερε κατά καιρούς διάφορες υπηρεσίες στο βόρειο τμήμα του νομού που στην υπόλοιπη χώρα τις συναντάμε στις πρωτεύουσες των νομών και σπανιότερα σε άλλες μεγάλες πόλεις του ίδιου νομού. Η διοικητική αρχιτεκτονική του Καλλικράτη και οι μνημονιακές συγκεντρωτικού χαρακτήρα επιταγές, έφεραν την οικονομική, ψυχολογική και πληθυσμιακή κατάρρευση του Βορείου Έβρου. Συνδυαζόμενη δε με την συνεχιζόμενη οικονομική κρίση έφερε στην περιοχή την τέλεια καταιγίδα.
Παρ’ ότι κάποιοι αντιλαμβάνονται την πρόταση αυτή σαν διαχωρισμό, στην πραγματικότητα είναι το εντελώς αντίθετο: είναι συνένωση δυνάμεων δύο Δήμων, με διαφορετικό μέγεθος, αλλά σίγουρα με τα ίδια ακριβώς προβλήματα. Μια συμπόρευση που είναι η τελευταία λύση για την αναστροφή της κατάρρευσης της περιοχής. Μια τέτοια κίνηση όχι μόνο δεν είναι επιβλαβής, αλλά – με ελάχιστο δημοσιονομικό κόστος – θα έχει πολύπλευρα και πολύτιμα οφέλη.
Πρόκειται για πρακτικά εφαρμόσιμη λύση που θα ισχυροποιήσει μια εθνικά ευάλωτη περιοχή και θα ωφελήσει όχι μόνο το Βόρειο τμήμα του νομού Έβρου, αλλά ολόκληρη την Θράκη, ολόκληρη την Ελλάδα και τελικά ολόκληρη την Ευρώπη. Άλλωστε έχει αποδειχθεί περίτρανα τον τελευταίο καιρό η κρισιμότητα και σημασία της περιοχής μας στην ασφάλεια του συνόλου της ΕΕ.
Η πρόταση αυτή ασφαλώς και δεν είναι πανάκεια για τα προβλήματα της περιοχής. Δημιουργεί όμως εκείνο το θεσμικό πλαίσιο που οδηγεί στην σταδιακή αποκατάσταση των υφιστάμενων αδικιών. Και κυρίως δίνει ένα έμπρακτο σημάδι σε μας, τους ακρίτες, ότι η πατρίδα είναι δίπλα μας, αφουγκράζεται τις ανησυχίες μας, πράγμα αρκετό για να συγκρατήσει την κατάρρευση.
Παράλληλα, η Περιφερειακή Ενότητα θα απελευθερώσει τις δημιουργικές δυνάμεις μας από την διαρκή διεκδίκηση του αυτονόητου, που στερούμαστε απλώς και μόνο γιατί επιμένουμε να ζούμε στον ΒΟΡΕΙΟ ΕΒΡΟ.
