Γράφει η Μαρίνα Μπότσιαβα
«Τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες στα σχολεία από τις πολύ μικρές ηλικίες για την ενημέρωση ευαισθητοποίηση για τα άτομα με αναπηρία αλλά δεν πρέπει να μείνει μόνο στην ενημέρωση, σαφώς πρέπει να γίνουν κι άλλα βήματα ώστε να ενημερώνονται όλοι. Οι εκδηλώσεις ενδιαφέροντος, οι ενημερώσεις ευαισθητοποίησης, οι διαφημίσεις που κατά καιρούς εκπέμπουν τα ΜΜΕ και τα social media δεν καθιστούν μόνο το ενδιαφέρον του κοινού, αλλά το κάνει να σκέφτεται διαφορετικά, γι’αυτό θα πρέπει και η πολιτεία και ο κάθε Δήμος ξεχωριστά αλλά και κάθε κοινωνική υπηρεσία, με όλα τα μέσα που διαθέτουν να κάνουν ο καθένας την πόλη, την κοινότητα το κατάστημα, την υπηρεσία, την τράπεζα πιο προσιτά στα άτομα αυτά, με τέτοιο τρόπο ώστε να μην κλείνονται αυτά τα άτομα στο σπίτι και να μην περιθωριοποιούνται.
Ας ελπίζουμε ότι, στο μέλλον τα άτομα με αναπηρία να ενταχθούν όπου είναι δυνατό, να έχουν ίσα δικαιώματα με όλους, να είναι ένα μάθημα που διδάσκεται σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, να γίνονται συνεχείς εκπαιδεύσεις σε εκπαιδευτικούς με πρώτες βοήθειες σε περίπτωση που ο/ η εκπαιδευτικός βρεθεί σε μια κρίσιμη στιγμή και φυσικά ενημέρωση/ εκπαίδευση στα παιδιά για να αντιμετωπίσουν αν χρειαστεί κάποιον/α φίλο/η ή τον/την συμμαθητή/τρια τους, και κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε να γίνει και σε άλλους χώρους πέρα από την εκπαίδευση.
Τέλος, όσον αφορά την ευρύτερη περιοχή της Αλεξανδρούπολης έχουν ήδη γίνει κάποια βήματα για τα άτομα με αναπηρία όπως, οι θέσεις ΑμεΑ, η τοποθέτηση ειδικών πλακιδίων για τα άτομα με οπτική αναπηρία, έχουν τοποθετηθεί ηχητικά φανάρια και ράμπες σε δημόσιους χώρους, έχει τοποθετηθεί κούνια για ΑμεΑ και κάθε χρόνο όλο και περισσότερες παραλίες αποκτούν sea track και υπάρχουν αντίστοιχα ΚΔΑΠ ΜΕΑ με ιδιωτική πρωτοβουλία αλλά, όλα αυτά δεν είναι επαρκή για να καταστεί μία πόλη φιλόξενη ως προς το άτομο με αναπηρία.
Είναι μακρύς ακόμη ο δρόμος….
“Επιθυμούμε τα δικαιώματα που θα επιθυμούσε ο κάθε απλός άνθρωπος. Την πρόσβαση. Τον σεβασμό. Την αγάπη. Τη σύμπραξη όλων να πορευθούμε όπως ακριβώς κι εσείς.”
Τόσο απλά!
Και μη ξεχάσετε ποτέ. “Το δικαίωμα να είσαι άνθρωπος, δεν είναι δικαίωμα κτήσης, είναι δικαίωμα γέννας».
