Των οικιών ημών εμπιμπραμένων, ημείς άδομεν…
Ενώ καίγονται τα σπίτια μας, εμείς τραγουδάμε…
(Αρχαιοελληνική φράση, αγνώστου ταυτότητος)
Η «ηθική» και η «εντιμότητα», δεν είναι δύο έννοιες ακαθόριστες. Δεν προσαρμόζονται στα δικά μας μέτρα, ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε μας στιγμής. Και ευτυχώς, διότι σε θεωρητικό επίπεδο, γνωρίζουμε όλοι ότι δεν οφείλουν να προσαρμόζονται στις ανάγκες μας. Ενώ μέσα μας λοιπόν, γνωρίζουμε την χαοτική διάκριση ανάμεσα στο μεμπτό και στο άμεμπτο, κάποιοι συνειδητά επιλέγουμε την χρήση μιας «μεμπτής ηθικής», που εννοιολογικά ανταποκρίνεται στην χρήση της λέξης «ηθική», μόνο μέσα στον δικό μας παράδοξο κόσμο αντίληψης και σκέψης. Στην τέχνη της πολιτικής, όπου η μέγιστη επιδίωξη, ενός πολιτικού, είναι αυτή της πολιτικής του επιβίωσης, συχνά κυριαρχεί μια άκρως συγκεχυμένη άποψη και αντίληψη, σχετικά με τις έννοιες της ηθικής και της εντιμότητας.
Πόσο χαμηλά, μπορεί να πέσει ηθικά κάποιος, επιδιώκοντας με κάθε τρόπο και μέσο, την πολιτική του επιβίωση, αντιλαμβανόμενος την παρακμή στην οποία έχει περιέλθει;;
Ακόμη και να οδηγηθεί συνειδητά, σε μία μεγαλύτερη παρακμή, θεωρώντας ότι μπορεί να κοροϊδέψει έναν ολόκληρο λαό;
Κ. Μητσοτάκη;; Θα θέλατε να μας απαντήσετε συνοπτικά και περιεκτικά, πόσο χαμηλά σκοπεύετε να πέσετε, τόσο εσείς προσωπικά, όσο και η κυβέρνηση σας;;
Δηλώσεις on camera από το βαφτιστήρι της Ντόρας Μπακογιάννη και τον ΔΑΚίτη που προστάτευε τον υφυπουργό Παπαδόπουλο, μαρτυρούν με γλαφυρό τρόπο το πόσο χαμηλά σκοπεύετε να πέσετε, μιας και καταδεικνύουν με τον πλέον σαφή τρόπο ότι στο Μαξίμου αντιλαμβάνεστε πλήρως την έννοια της πολιτικής επιβίωσης. Και μάλιστα μέσω κάθε μεμπτού τρόπου και μέσου, που αντικατοπτρίζουν μια διαυγή και κρυστάλλινη θα έλεγε κανείς ηθική αντίληψη των πραγμάτων. Μιας και τα πολιτικά σας στελέχη, δεν δίστασαν να παραστήσουν ακόμη και τους πολίτες, που ταξίδεψαν με την επιβατική αμαξοστοιχία, μέσω ενός συρμού, όμοιου σε τεχνικά χαρακτηριστικά με αυτόν που ενεπλάκη στο φριχτό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, στο πρώτο της δρομολόγιο….
Σιγάν την αλήθειαν, χρυσόν εστί θάπτειν
Το να αποκρύπτει κανείς την αλήθεια, είναι σαν να θάβει χρυσό
Πυθαγόρας, (580 – 490 π.Χ.)
