ὑψίπολις· ἄπολις ὅτῳ τὸ μὴ καλὸν ξύνεστι τόλμας χάριν.

Ένα άρθρο γνώμης του Θανάση Μανανά

Το άψυχο σώμα ενός 5χρονου κοριτσιού βρίσκεται σε μία νησίδα που μάλλον δεν ανήκει στην αρμοδιότητα και στην δικαιοδοσία κανενός. Μήπως τελικά το μόνο που έχει πάψει προ πολλού να είναι στην δικαιοδοσία μας είναι η ανάγκη και η ελευθερία να εξακολουθήσουμε να είμαστε άνθρωποι;

Δύο πολιτισμένες υποτίθεται χώρες, που τις χωρίζει η άβυσσος, με εδαφικές διαφορές και με σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ τους, απαρνιούνται μια νησίδα στην οποία κείτεται το άψυχο σώμα ενός 5χρονου κοριτσιού και καμία χώρα από τις δύο δεν νιώθει την ντροπή και δεν έχει καν την στοιχειώδη ευθιξία ανεξαρτήτως δικαιοδοσίας να βοηθήσει μια μητέρα που στην προσπάθεια της να επιβραδύνει την σήψη του άψυχου κορμιού της 5χρονης κόρης της, βάζει το σώμα της μέσα στο νερό του ποταμιού. Η μόνη τελικά σήψη που δεν επιβραδύνεται είναι αυτή που κρύβουμε μέσα μας και δυστυχώς κύριοι αποτύχατε και αποτύχαμε και εμείς μαζί σας.

Διότι αν σε αυτή την νησίδα δεν βρισκόντουσαν πρόσφυγες, αλλά αντίπαλα στρατεύματα των δύο χωρών που τώρα απαρνιούνται αυτήν την νησίδα πάνω στην οποία το άψυχο σώμα ενός 5χρονου κοριτσιού πεθαίνει για δεύτερη φορά, θα είχε ακολουθήσει πολεμική σύρραξη ανάμεσα στις δύο χώρες με τους συνταγματολόγους των δύο χωρών να επιχειρηματολογούν για την νομιμότητα ή μη, των πράξεων των δύο χωρών με τους ίδιους τους πολιτικούς να βγάζουν λόγους πατριωτικούς περί εδαφικής κυριαρχίας, βάζοντας για άλλη μια φορά την σχέση των δύο χωρών αλλά και την κρίση των πολιτών τους στην ζυγαριά του πατριδόμετρου και κάπως έτσι η αρχή για άλλη μία φορά προσπαθεί να ανατρέψει την αξία.

«Η βασική διαφορά μεταξύ αξίας και αρχής είναι ότι η αρχή παρόλο που έχει ιεραρχία, υπάρχουν περιπτώσεις όπου όταν έρχονται αντιμέτωπες δυο αρχές που βρίσκονται και οι δύο σε ισχύ πολλές φορές η μία υπερτερεί της άλλης. Αντίθετα οι αξίες δεν έχουν ιεραρχία και δεν μπορούν να συγκριθούν μεταξύ τους. Δεν τίθεται ποτέ θέμα ανατροπής μίας αξίας από μία άλλη και ποτέ μία αρχή δεν μπορεί να ανατρέψει μία αξία. Και αυτό μας το λέει με εξαιρετικό τρόπο ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη. Γιατί αυτό που λέει ουσιαστικά η Αντιγόνη στον Κρέοντα, είναι αυτό. Εγώ βασιλιά μου τον αδελφό μου θα τον θάψω. Γιατί δεν μπορείς εσύ με μια αρχή, την αρχή του νόμου που σου δίνει η εξουσία σου, να ανατρέψεις μια αξία. Σήμερα λοιπόν δεν υπάρχει κρίση αξιών. Υπάρχει κρίση αρχών και από αυτήν υποφέρουν οι πολίτες σας. Νομίζουν όλοι ότι υπάρχει μια κρίση αξιών γιατί πολύ συχνά οι άνθρωποι κάνουνε το λάθος να μετατρέπουνε την αξία σε αρχή, προσθέτοντας την έννοια της ποσότητας, σε αυτήν». – ΠΗΓΗ: Έτερος Εγώ (Χαμένες Ψυχές)

Διαβάστε ακόμη  7 μήνες μετά τις φωτιές, η απόφαση Κελέτση για ανασύσταση του Μελισσοκομικού Πάρκου Σουφλίου

Οι δύο χώρες λοιπόν αυτό που στην πραγματικότητα κάνουν είναι να απαρνιούνται την αξία της αξίας, προτάσσοντας μπροστά για άλλη μία φορά την ρωμαλέα δύναμη της αρχής και αυτές τις αρχές τις συγκρίνουν και αυτές οι αρχές συγκρούονται μεταξύ τους και κανείς δεν παίρνει την ευθύνη για το άψυχο σώμα ενός 5χρονου κοριτσιού, που έχει αφεθεί στην μοίρα του από δύο πολιτισμένα υποτίθεται κράτη, να σαπίζει πάνω σε μία νησίδα που τελικά δεν ανήκει σε κανέναν.

Αν η πολιτική είναι πάντα η τέχνη του εφικτού, έχετε καταφέρει αυτό το εφικτό να το κάνετε ανέφικτο. Είναι ανέφικτο να ξεφύγουν δύο χώρες από τα δικά τους στεγανά η κάθε μία. Είναι ανέφικτο αντί για την νομιμότητα, να προτάξετε μπροστά την ανθρωπιά σας, ενθυμούμενοι έστω και την τελευταία στιγμή, την τεράστια σημασία του πανάρχαιου δικαιώματος στην ταφή.

Αν δεν το καταλάβατε ακόμη η πολιτική δύο χωρών σκότωσε ένα 5χρονο κορίτσι και τώρα αυτό το 5χρονο κορίτσι πεθαίνει ξανά, άλλη μία φορά με την δική σας σφραγίδα.

Σιωπή, αδιαφορία, ανοχή και ύστερα φόβος….μια αλυσίδα ανίκανη να κρατήσει το κτήνος μέσα μας. Το θρέφει….Το γιγαντώνει….ώσπου γίνεται επιδημία και αυτό το κτήνος σκοτώνει τον άνθρωπο που κάποτε υπήρχε μέσα μας.

Αν δεν το καταλάβατε και εσείς αλλά και η πολιτική σας αποτύχατε οικτρά. Όταν η πολιτική παύει να θέτει στο επίκεντρο τον «άνθρωπο» και αποτυγχάνει ξανά και ξανά με παταγώδη τρόπο….Το μόνο που μένει είναι πάτε στο σπίτι σας. Αν η καρέκλα στην οποία κάθεστε σας έχει μετατρέψει σε απρόσωπους πολιτικούς χωρίς ίχνος ανθρωπιάς μέσα σας, τότε είστε οι πλέον ακατάλληλοι για να κυβερνήσετε αυτόν τον τόπο και αυτές τις δύο έρμες χώρες, γιατί είστε ανάλγητοι.