Γράφει ο: Δημήτρης Μακροδημόπουλος
H διεξαγωγή συνεδρίων, όπως το EastMacedonia & Thrace Forum, λογικά συμβάλλει στην ανάδειξη τοπικών και περιφερειακών προβλημάτων και στον τρόπο επίλυσής τους. Αρκεί βέβαια να μη στοχεύει στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, τη χειραγώγησή της δηλαδή προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αυτά γράφονται διότι εντυπωσιάζει το γεγονός ότι το East Macedonia & Thrace Forum, ξεκίνησε μόλις πέρυσι ενώ οι προϋποθέσεις ανάπτυξης, εκθετικής μάλιστα ανάπτυξης της Θράκης, δημιουργήθηκαν από το 1991 με τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της ΕΣΣΔ, με μετατροπή του λιμένα Αλεξανδρούπολης σε κέντρο του διεθνούς διαμετακομιστικού εμπορίου που θα συνένωνε εμπορικά την Ανατολική Μεσόγειο, τη Βόρεια Αφρική και την Εγγύς Ανατολή με την Ανατολική και Βόρεια Ευρώπη και τη Μαύρη Θάλασσα. Για το σκοπό αυτό η ΕΕ είχε αντιδράσει τότε άμεσα θεσμοθετώντας το 1992 τον Διευρωπαϊκό Άξονα Μεταφορών ΙΧ που από το Ελσίνκι κατέληγε στην Αλεξανδρούπολη, είχε χρηματοδοτήσει την ανακαίνιση του σιδηροδρομικού άξονα ΙΧ που ολοκληρώθηκε πριν χρόνια, χρηματοδότησε και το λιμάνι αλλά επί ματαίω. Με αποτέλεσμα το λιμάνι να απενταχθεί το 2013 από τα Διευρωπαϊκά Δίκτυα Μεταφορών λόγω της αβελτηρίας των κυβερνώντων και να επανενταχθεί τον Δεκέμβριο του 2022 λόγω του πολέμου στην Ουκρανία προφανώς. Ποιοί κυβέρνησαν, από το 1991, αυτοδύναμα μάλιστα για μεγάλα χρονικά διαστήματα, και σήμερα εμφανίζονται ως λυτρωτές μας;
Αντίθετα με όλα αυτά, ακούσαμε τον υπουργό κ. Δένδια μιλώντας στο 2ο Forum να λέει: «Χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία της ΕΕ για το χάρτη του νέου σιδηροδρομικού εμπορευματικού διαδρόμου Βαλτικής Θάλασσας, Εύξεινου Πόντου και Αιγαίου Πελάγους». Σε ποιά πρωτοβουλία της ΕΕ αναφέρονταν; Αυτή έλαβε χώρα 32 χρόνια πριν, το 1992 και δεν αξιοποιήθηκε, ούτε βέβαια ξεχνάμε ότι ο ίδιος υπουργός τον Μάιο του 2022 κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την «κύρωση του δεύτερου πρωτοκόλλου τροποποίησης της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδος και των ΗΠΑ» είχε πει: «Θέλαμε τη στρατιωτική παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή και στη Θράκη. Ένα κύριο σημείο ήταν το θέμα της Αλεξανδρούπολης. Θέλουμε (τη) στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ. Ναι δεν θέλουμε να είναι εμπορικό το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης», καταδικάζοντας τον εμπορικό χαρακτήρα του λιμένα επομένως και του σιδηροδρομικού διαδρόμου ως εμπορευματικού (Καθημερινή 10/5/2022). Το είχε πει διότι σύμφωνα με το Νόμο 4660/2020 (ΦΕΚ 23Α) για την αμυντική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, “…χορηγείται στην Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών καθεστώς προτεραιότητας (ανεμπόδιστη πρόσβαση και χρήση) του λιμένα Αλεξανδρούπολης…”. Τί άλλαξε από τότε; Έφυγαν οι Αμερικανοί από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης;
Ακούσαμε και τον τ. πρέσβη των ΗΠΑ στη χώρα μας κ. Τζέφρι Πάιατ. Τον κ. Τζέφρι Πάιατ, άπαντες τον σέβονται για τις εξαιρετικές διπλωματικές ικανότητές του, για όσα πέτυχε υπέρ των συμφερόντων της πατρίδας του. Διότι, κατόρθωσε, σύμφωνα με τα αναγραφόμενα στον Τύπο προς επίρρωση της αξίας του, αφενός να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τα γεγονότα στην πλατεία Μειντάν του Κιέβου το 2014, που οδήγησαν στα γεγονότα στο Ντονμπάς και στην εισβολή της Ρωσίας, που αποδεικνύεται ιδιαίτερα επωφελής για τις ΗΠΑ αλλά και ερχόμενος στην Αθήνα το 2016 να “δεσει” ολόκληρη τη Θράκη στο άρμα των συμφερόντων της πατρίδας του: Με το αμερικανικό LNG, εκτοπίζοντας το ρωσικό φυσικό αέριο, δηλαδή με το FSRU που εγκαταστάθηκε στην Αλεξανδρούπολη, το δεύτερο FSRU που ακολουθεί, τον αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη με ροή προς Βουλγαρία αλλά και με τη στρατιωτικοποίηση του λιμένα που απέκλεισε την εμπορευματική του αξιοποίηση. Όμως ο κ. Πάιατ είναι Αμερικανός πολίτης και καλώς πράττει για τις ΗΠΑ, εμείς ως μόνιμοι κάτοικοι της Θράκης και Έλληνες γνωρίζουμε τις αναπτυξιακές δυνατότητες της Θράκης από το 1991 και πώς ακυρώθηκαν. Δεν χάσαμε τη μνήμη μας! Και στο περυσινό Forum ο κ. Πάιατ εξήρε ως επίτευγμα την “ενεργειακή ανάπτυξη” της περιοχής, όπως τη χαρακτήρισε. Και εφέτος μίλησε πάλι για τον Κάθετο Διάδρομο ως το επόμενο οραματικό έργο για την ενεργειακή ανάπτυξή της. Όμως η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν έλειψε από τη Θράκη το φυσικό αέριο ώστε να αποτρέπονται επενδύσεις στην περιοχή εξ αιτίας του. Το αντίθετο μάλιστα. Από το 2007 με τον αγωγό φυσικού αερίου ITGI που εγκαινιάστηκε στους Κήπους από Καραμανλή – Ερντογάν και τα τελευταία χρόνια με τον ΤΑΡ υπάρχει υπερεπάρκεια φυσικού αερίου. Όμως, δεν είπε, από πού διερχόμενο το φυσικό αέριο έφερε ανάπτυξη και ευημερία. Οι εκατοντάδες αγωγοί που διατρέχουν τα κράτη της Μ. Ανατολής, του Καυκάσου, της Κεντρικής Ασίας, δεν συνέβαλαν στην ευημερία και στην ασφάλεια των λαών διότι αποτελούν πεδίο σύγκρουσης ανταγωνιστικών συμφερόντων. Τελευταίο παράδειγμα, οι αγωγοί Nord Stream 1και 2, ακόμη και αυτής της ισχυρής Γερμανίας.
Ποιά είναι η κατάσταση στην περιοχή; Η πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδος και πρόεδρος της βιομηχανίας ξύλου “Ακρίτας” με έδρα τον Προβατώνα Έβρου, καυτηρίασε το γεγονός των απαρχαιωμένων υποδομών στο λιμάνι Αλεξανδρούπολης: “Δεν διαθέτει ούτε φωτισμό, ούτε κλαρκ”, τόνισε για να συνεχίσει: “Είμαστε πολλές δεκαετίες χωρίς λιμάνι και βιομηχανία χωρίς λιμάνι δεν υπάρχει”. Ενώ σημείωσε ότι το σιδηροδρομικό δίκτυο στην περιοχή είναι ανύπαρκτο. Μάλιστα χαρακτήρισε την κατάσταση πολύ χειρότερη από πολλές δεκαετίες πριν (Η ΓΝΩΜΗ, 19/3/2024) Σε αντίθεση με αυτές τις διαπιστώσεις που φωτογραφίζουν την εγκατάλειψη της περιοχής, τα στρατιωτικά τρένα προωθούν χωρίς πρόβλημα το πολεμικό τους υλικό προς βορρά και το λιμάνι ανταποκρίνεται πλήρως στο στρατιωτικό ρόλο του. Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο κ. Δένδιας πριν δύο χρόνια υπήρξε απόλυτα ειλικρινής: «Ναι, είπε, δεν θέλουμε να είναι εμπορικό το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης». Σε τί προσδοκά λοιπόν το East Macedonia & ThraceForum; Να μας πείσει ότι η μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε ενεργειακή “χαβούζα” της Ευρώπης και εφαλτήριο πολέμου ονομάζεται “ανάπτυξη”;
