Πάνω από 24 ώρες μετά την αποκάλυψη ότι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης τελικά δεν θα
πουληθεί, καθώς ο διαγωνισμός, όχι απλά αναβάλλεται, αλλά ματαιώνεται οριστικά και στο
γαλάζιο στρατόπεδο επικρατεί παγωμάρα, τόσο σε τοπικό, όσο και σε κυβερνητικό επίπεδο.
Στον Οργανισμό Λιμένα Αλεξανδρούπολης δεν προλαβαίνουν να απαντάνε στα τηλέφωνα, κυρίως
τοπικών φορέων που ζητούν ενημέρωση για την βόμβα που έσκασε το πρωί της Δευτέρας μέσα
από το ρεπορτάζ των ΝΕΩΝ. Όπως όμως δήλωσε το πρωί της Δευτέρας ο διευθύνων σύμβουλος
Κώστας Χατζηκωνσταντίνου, «δεν σχολιάζουμε δημοσιεύματα (σ.σ. όταν αυτά δεν μας συμφέρουν),
δεν υπάρχει επίσημη ενημέρωση». Εν ολίγοις, η διοίκηση του ΟΛΑ πληροφορήθηκε για τις εξελίξεις
από τα ΜΜΕ. Σε τόσο μεγάλη υπόληψη τους έχει η κυβέρνηση.
Την ίδια στιγμή, άφαντοι είναι οι κυβερνητικοί βουλευτές του Έβρου οι οποίοι επίσης, όπως
φαίνεται, δεν είχαν ιδέα, ενώ δεν εμφανίζονται ιδιαίτερα πρόθυμοι να συνεχίσουν το αφήγημα του
Πρωθυπουργού, όπως αυτό αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του στον Αντ1.
Και πώς, άλλωστε, να κάνουν το ψάρι κρέας; Πώς να παρουσιάσουν μία παταγώδη αποτυχία ως
στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης που προασπίζεται το δημόσιο συμφέρον; Πώς να εξηγήσουν
τους λόγους για τους οποίους ένας διαγωνισμός που είχε διαφημιστεί λίγο πολύ ως σωτήριος για
την ευρύτερη περιοχή, ξαφνικά, δεν μας συμφέρει;
Τις πταίει για το φιάσκο του λιμένα; Οι Αμερικάνοι που το θέλουν μόνο για τους δικούς τους
σκοπούς; Ο Κοπελούζος; Ο Μαρινάκης; Ο Σαββίδης; Ο πόλεμος; Ο… Θεός που μας μισεί; Οι
εταιρείες που τελικά συμμετείχαν στο διαγωνισμό, οι οποίες, αν και υποτίθεται ότι πέρασαν από
κόσκινο, κρίθηκαν ως «λίγες» για να καταστούν οι νέοι ιδιοκτήτες του λιμένα; Και ποιος έχει τελικά
ευθύνη για αυτή την πρωτοφανή αποτυχία; Το ΤΑΙΠΕΔ; Η κυβέρνηση; Ο ΟΛΑ;
Η απάντηση του Πρωθυπουργού για αυτή την απότομη αλλαγή πλεύσης ήταν έως και προσβλητική.
Το μόνο που δεν μας είπε ήταν το κλισέ: «Κάθε εμπόδιο σε καλό». Πώς γίνεται μία κυβέρνηση που
ξεπουλάει με ευχαρίστηση ο,τιδήποτε δημόσιο και υποκλίνεται στο ιδιωτικό κεφάλαιο όσο καμία
άλλη, ξαφνικά να παρουσιάζει ως success story τη μη πώληση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης;
Πού θα βρει τα χρήματα η χρεοκοπημένη Ελλάδα για να δημιουργήσει τις υποδομές που
απαιτούνται για την ανάπτυξή του;
Αναπάντητα ερωτήματα παντού. Όλοι οι εμπλεκόμενοι, ΟΛΑ, βουλευτές, κυβέρνηση, αφήνουν τα
διάφορα σενάρια να δίνουν και να παίρνουν, ανίκανοι να μιλήσουν ανοιχτά και να δώσουν τις
απαντήσεις που δικαιούται ο λαός της περιοχής, που από εμπόριο ελπίδας για θέσεις εργασίας και
οικονομική ανάπτυξη, έχει απομείνει μόνο με τα ελικόπτερα και τα τανκς των Αμερικάνων.
Άραγε, μας αξίζει αυτός ο εμπαιγμός;
