Στις διακρίσεις λέμε ΝΑΙ -Γράφει η Τισιφόνη

Διαβάστε την Τισιφόνη! Μια νέα στήλη σχολιασμού ξεκινά από σήμερα στο evrosonline.gr.

Στις διακρίσεις λέμε ΝΑΙ

Κι έρχεται, κάποια στιγμή, η ρημάδα η ζωή, που σε καλεί να αποφασίσεις, με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. Μπορεί να μην έχεις καν συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της απόφασης αυτής και των δραματικών επιπτώσεων που θα φέρει στις ζωές των άλλων. Αυτό όμως δεν θα δικαιολογήσει την αποτυχία σου να φερθείς υπεύθυνα και ανθρώπινα. Δεν θα μετριάσει το κακό που έκανες όχι μόνο σε μία μεγάλη κατηγορία ανθρώπων, αλλά στην ίδια τη χώρα σου, στο ίδιο το πολίτευμα, ξέρεις, αυτό που καμαρώνεις ότι εφηύρες και χάρισες στην υπόλοιπη ανθρωπότητα, κάποτε, παλιά, πολύ παλιά.

Μόνο που αυτό το πολίτευμα, τη Δημοκρατία, (αν σου θυμίζει κάτι) ξέρεις να το «προστατεύεις» επιλεκτικά. Για παράδειγμα, αν σου απειλήσουν κανένα μάτσο τούβλα (καταλήψεις) θα βάλεις τα ΜΑΤ να σπάσουν τον κόσμο στο ξύλο. Αν τυχόν κινδυνεύσει με «αλλοίωση» ο πολιτισμός σου, θα αποφασίσεις να πετάξεις τους «λαθροεισβολείς» στα ξερονήσια.

Η 25η Νοεμβρίου 2019 ήταν μία μαύρη μέρα για τη δημοκρατία, για την Ελλάδα, για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ήταν η μέρα που η πλειοψηφία της ελληνικής βουλής, μέσω της διαδικασίας της συνταγματικής αναθεώρησης, ομολόγησε ότι δεν την ενδιαφέρει η απαγόρευση διακρίσεων βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού, αναπηρίας, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου. Αυτή η μείζονος σπουδαιότητας προσθήκη, είχε περάσει από την Επιτροπή για την Αναθεώρηση του Συντάγματος τον περασμένο Ιανουάριο, με ψήφους βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και του Γιώργου Μαυρωτά, από το Ποτάμι, ενώ είχε καταψηφιστεί από  ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Δίχως αυτή την προσθήκη, το άρθρο 5 παράγραφος 2 του Συντάγματος, θα παραμείνει, επ’ αόριστον, ως εξής:  «Όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων». Τελεία και παύλα.

Καμία αναφορά στις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, αναπηρίας, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου. Η συγκεκριμένη παράγραφος θα  μείνει, τουλάχιστον για τα επόμενα 10 χρόνια, κουτσουρεμένη, λειψή, ντροπιαστική. 

Διαβάστε ακόμη  Ευαισθησίες της ΕΛΑΣ, μετά τη δολοφονία της Κυριακής…

Η καταψήφιση της προσθήκης ισοδυναμεί με νομιμοποίηση του ρατσιστικού λόγου και της ρατσιστικής συμπεριφοράς απέναντι στους ανθρώπους αυτούς. Ισοδυναμεί με καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις ίσες ευκαιρίες στην εργασία, την ελευθερία, την αυτοδιάθεση. Το «είναι λούγκρα, μη τον πάρεις στη δουλειά» ή «απόλυσέ τον, είναι σακάτης», αποτελεί πλέον, με κάθε επισημότητα, μέρος αυτής της υπέροχης κανονικότητας, που ζούμε τους τελευταίους μήνες στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Και το χειρότερο; Δεν αντιβαίνει στο Σύνταγμα της χώρας που γέννησε τη Δημοκρατία (ευτυχώς, υπάρχουν και τα ευρωπαϊκά όργανα) το να μη σε θέλει ο άλλος στη δουλειά του, επειδή γεννήθηκες ή κατέληξες να είσαι αυτό που είσαι σήμερα. Κανείς δεν σου απαγορεύει να είσαι ρατσιστής, μισάνθρωπος, ομοφοβικός, τέρας κανονικό. Κανείς και τίποτα.

Και με τα θύματα τέτοιων καταστάσεων και συμπεριφορών, για τα οποία τα δάκρυα ήταν κροκοδείλια, όπως αποδείχθηκε;  Είναι προφανές ότι θέλουμε κι άλλο αίμα. Θέλουμε κι άλλους αυτόχειρες, που δεν άντεξαν τις διακρίσεις, τις αδικίες, το μίσος. Θέλουμε κι άλλο Βαγγέλη Γιακουμάκη, κι άλλο Ζακ Κωστόπουλο, κι άλλον Βασίλη, κι άλλη Μαίρη, που δεν μπορεί να ζει άλλο σε μία χώρα που ο θύτης μπορεί να τιμωρείται σπάνια, αλλά το θύμα τιμωρείται ή αυτοτιμωρείται καθημερινά και με βαναυσότητα, όχι για τίποτα άλλο, αλλά ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ. 

Σχολιάζοντας το γεγονός, ο Βασίλης Σωτηρόπουλος, δικηγόρος που ασχολείται αποκλειστικά με θέματα διαδικτύου, προστασίας προσωπικών δεδομένων και ελευθερίας της έκφρασης, αναφέρει:  «Οι βουλευτές αυτοί είναι αντίθετοι στις ευρωπαϊκές αξίες όπως έχουν καθιερωθεί στο άρθρο 5β της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στο άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε.». Διότι ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ, ναι, βεβαίως, αλλά μόνο για ό,τι μας βολεύει. Κατά τα άλλα, λέμε ΝΑΙ στις διακρίσεις, λέμε ΝΑΙ στην ομοφοβία και στην παντελή έλλειψη σεβασμού στη διαφορετικότητα. Γι’ αυτό, δεν νομίζω πως είναι υπερβολή να πούμε πως για όποιο έγκλημα -κυριολεκτικά ή μεταφορικά- μίσους διαπραχθεί από εδώ και στο εξής, εναντίον αυτών των ανθρώπων, οι ηθικοί αυτουργοί θα είναι όχι 1, ούτε 10, αλλά 170. 

Τισιφόνη