Συγκλονιστική ανάρτηση της μητέρας της Ελένης Τοπαλούδη. “Ζήστε , αγαπήστε”

Μία συγκλονιστική ανάρτηση στο Facebook, έκανε η μητέρα της αδικοχαμένης  Ελένης Τοπαλούδη, Κούλα Αρμουτίδου, με αφορμή το Πάσχα και την Ανάσταση. Περιγράφει με μεταφορές τον γολγοθά και το Σταυρό που κουβαλάει ο κάθε ένας μόνος του. Παρά τον δύσκολο ανηφορικό δρόμο του πόνου, της μοναξιάς, του δράματος του καθένα, η μητέρα της Ελένης στέλνει ένα αισιόδοξο μήνυμα , ελπίδας, φωτός και αγάπης.
Η δύναμη ψυχής , που ξεδιπλώνεται και καταθέτει η κυρία Αρμουτίδου στην ανάρτηση της, είναι συγκλονιστικά μοναδική.

Αναλυτικά η ανάρτηση της κ. Αρμουτίδου.

«Κάθε άνθρωπος δυστυχώς σ’ αυτό το μικρό ταξίδι της ζωής σηκώνει από έναν Σταυρό. Σε άλλους ανθρώπους αυτός ο Σταυρός είναι πολύ βαρύς και σε άλλους πιο ελαφρύς. Η πορεία προς το Γολγοθά είναι δρόμος που σου κόβει την ανάσα. Λιγοψυχείς, πέφτεις σηκώνεσαι, ξαναπέφτεις, ξανασηκώνεσαι και στο τέλος πέφτεις εντελώς και τότε χρειάζεσαι πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια για να μπορέσεις να κουβαλήσεις αυτόν τον μαρτυρικό Σταυρό του μαρτυρίου.

Δεν υπάρχουν βοηθοί, συμβοηθοί, συνέταιροι σ’ αυτόν τον μαρτυρικό ανήφορο, σ’ αυτόν τον κακοτράχαλο δρόμο μόνο εσύ και ο πόνος σου παρέα. Κανένας μέτοχος στον πόνο. Όλοι είναι από μακριά. Κανείς δεν τον αντέχει αυτόν τον πόνο.

Διαβάστε ακόμη  Σουφλί: Bazaar βιβλίων και ειδών γραφικής ύλης από το ΠΙΟΠ

Για αυτό ίσως η Ανάσταση να κρύβει την Ελπίδα. Ίσως η Ανάσταση να φέρει το φως στις  ψυχές μας. Ίσως η Ανάσταση δεν επελέγη τυχαία να γιορτάζεται μέσα στην Άνοιξη. Ίσως με την Αναγέννηση της φύσης να έρθει και η Αναγέννηση στις ψυχές μας. Κόσμε, κόσμε, ΖΕΙΣΤΕ,ΑΓΑΠΗΣΤΕ.

Να ζείτε την κάθε στιγμή. Μην αφήνετε τίποτε για το αύριο. Το αύριο μπορεί να νομίζετε ότι είναι κοντά σας, δεν είναι, φαντάζει πολύ μακρινό. Αγαπήστε με όλη τη δύναμη της ψυχής σας. Μην αναβάλλετε τίποτε για το αύριο. Ότι σας έρθει στο μυαλό σας, κάντε το πράξη. Πείτε σε όλα τα αγαπημένα σας πρόσωπα ότι είναι μοναδικά και αναντικατάστατα. Πιστέψτε με… Ίσως έρθει μια μέρα που άλλοι αποφάσισαν για σένα χωρίς εσένα και να αφήσεις στη μέση πολλά που δεν ολοκληρώθηκαν».