Ο ζωγράφος μίλησε σε μαθητές του 5ου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου Κομοτηνής και έστειλε το μήνυμα να μην το βάζουμε ποτέ κάτω
Ο ζωγράφος Τριαντάφυλλος Ηλιάδης παρόλο που είναι αντιμέτωπος με τα δεσμά της αναπηρίας αυτό δεν στάθηκε ικανό να τον σταματήσει από τη ζωγραφική. Στις 17 Φεβρουαρίου βρέθηκε στην Κομοτηνή και συγκεκριμένα στο 5ο Δημοτικό Σχολείο-Πειραματικό, στο πλαίσιο του μαθήματος των εργαστηρίων δεξιοτήτων με θέμα: «Δεν είμαι ίδιος… μπορώ όμως το ίδιο». Εκεί μίλησε με τους μικρούς μαθητές δίνοντάς τους μαθήματα ζωής.
Στο νοσοκομείο η πρώτη του επαφή με τη ζωγραφική
Η αναπηρία του κ. Ηλιάδη ήταν εκ γενετής. Όπως μας εκμυστηρεύτηκε, η μητέρα του δεν ήθελε και άλλο παιδί, καθώς είχε ήδη τέσσερα και λόγω φτώχειας δεν τα έβγαζαν πέρα. Παρόλα αυτά γεννήθηκε σε ένα χωριό της Ξάνθης, τον Πετεινό και το 1958 βρέθηκε στο ΠΙΚΠΑ Πεντέλης, νυν Αναρρωτήριο Πεντέλης, για κάποιες χειρουργικές επεμβάσεις. Εκεί, άρχισε δειλά να γεμίζει τον χρόνο του, με τη ζωγραφική, μέσω χρωματιστών μολυβιών που του είχαν πάρει οι υπάλληλοι του νοσοκομείου.
Από τις χριστουγεννιάτικες κάρτες της Παγκόσμιας Ένωσης Αναπήρων Καλλιτεχνών… στα σπίτια όλων των Ελλήνων
Μετά από εισήγηση του αντιπροσώπου της Παγκόσμιας Ένωσης Αναπήρων Καλλιτεχνών, του κ. Χατζηγιάννη στην Ένωση που εδρεύει στο Λιχτενστάιν, από το 1967 ο ζωγράφος είναι τακτικό μέλος της και βιοπορίζεται από αυτήν. Ο κος Ηλιάδης δεν στέκεται απλώς στον καλλιτεχνικό χώρο αλλά τα έργα του γίνονται συχνά αντικείμενο θαυμασμού στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με πολλές διεθνείς βραβεύσεις. Η Ένωση κάθε χρόνο εκδίδει τα Χριστούγεννα ημερολόγια και αναπηρικές κάρτες, με τα έργα του να μπαίνουν ταχυδρομικά μέσα στα ελληνικά σπίτια.
Ο ζωγράφος δεν είναι η πρώτη φορά που μιλάει μπροστά σε παιδικό κοινό, όπως ανέφερε και στο παρελθόν έχει επισκεφτεί αρκετά σχολεία, «όταν μου ζητούν να κάνω έκθεση ειδικά σε παιδιά δεν γυρνώ ποτέ την πλάτη μου, διότι θέλω να στείλω μηνύματα ζωτικής σημασίας που θα τα έχουν μία ζωή», σχολίασε.
«Ακούμπησα στο ράφι τα δεσμά μου και δεν το έβαλα ποτέ κάτω»
Παρόλο που τα δεσμά της αναπηρίας του κ. Ηλιάδη είναι και στα χέρια και στα πόδια, αυτά δεν τον έχουν περιορίσει από το να δημιουργεί ζωγραφικούς πίνακες. «Ακούμπησα στο ράφι τα δεσμά μου και δεν το έβαλα ποτέ κάτω». Μέχρι και σήμερα που είναι 73 ετών έχει στο μυαλό του το σύνθημα της μητέρας του που του έλεγε να προχωράει πάντα μπροστά, χωρίς να κοιτάζει πίσω. Ο ίδιος, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, δήλωσε ευτυχής που κατάφερε να κάνει οικογένεια και να γίνει παππούς.
Μεγάλο το ενδιαφέρον των μαθητών
Την παραπάνω δράση εμπνεύστηκαν και διοργάνωσαν οι μαθητές των Β1 και Β2 τάξεων του 5ου Δημοτικού Σχολείου Κομοτηνής Πειραματικό, μαζί με τις υπεύθυνες εκπαιδευτικούς Βασιλική Κιρκινέζη και Βασιλική Ψαρίδου, στο πλαίσιο του μαθήματος των εργαστηρίων δεξιοτήτων με θέμα: «Δεν είμαι ίδιος… μπορώ όμως το ίδιο». Στη δράση συμμετείχαν όλοι οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου, με τον κο Ηλιάδη να μιλάει για την προσωπική του διαδρομή δίνοντας σε όλους ένα μήνυμα ελπίδας και θέλησης για ζωή. Οι μαθητές στο τέλος της ομιλίας, είχαν τη δυνατότητα να κάνουν ερωτήσεις στον ζωγράφο και τον παρακολούθησαν να ζωγραφίζει με το στόμα.
Το ενδιαφέρον το παιδιών ήταν μεγάλο, όπως δήλωσε και ο διευθυντής του 5ου Δημοτικού Σχολείου Κομοτηνής Πειραματικό Σταύρος Πέγιος. «Είμαι σίγουρος ότι το ευχαριστήθηκαν πάρα πολύ και πάνω από όλα εντυπωσιάστηκαν» σημείωσε.
Τα παιδιά έδειξαν να θαυμάζουν τον τρόπο που ο ζωγράφος συγκρατούσε το πινέλο στο στόμα του και με πόση λεπτομέρεια σχεδίαζε και έβαφε τα έργα του.
Μία βιωματική δράση που σίγουρα θα μείνει στους μικρούς μαθητές αξέχαστη. «Θα λέγαμε πως από τη σημερινή εκδήλωση με τα μοναδικά έργα και τον χαρισματικό λόγο του κ. Ηλιάδη, μαθητές και εκπαιδευτικοί λάβαμε μηνύματα ανεκτίμητης αξίας», ανέφερε η Β. Κιρκινέζη.
Ο Τρ. Ηλιάδης ζωγράφισε μπροστά στους μαθητές του 5ου Δημοτικού Σχολείου Κομοτηνής
Περισσότερες πληροφορίες για τον καλλιτέχνη μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του: https://www.triantafillos-il.com/
Πηγή: xronos.gr
