Μάρτυρες ενός περιστατικού που μας δημιούργησε τουλάχιστον οργή, γίναμε το απόγευμα σήμερα στην Αλεξανδρούπολη, σε υποκατάστημα γνωστής αλυσίδας σούπερ μάρκετ. Το παιδάκι ένα αγόρι 7-10 ετών πλησίασε στο ταμείο κρατώντας ένα κρουασάν και ένα χυμό αλλά τα χρήματα του δεν έφταναν, έλειπαν 15 λεπτά του ευρώ. Η ταμίας, τηρώντας προφανώς την πολιτική της αλυσίδας, ζήτησε από το παιδάκι να επιστρέψει ένα από τα 2 προϊόντα στο ράφι. Το παιδάκι έμεινε σαστισμένο να κοιτάει τα 2 προϊόντα καθώς ήταν προφανές ότι ήθελε να φάει και να πιεί, και προσπαθούσε να αποφασίσει τι από τα δυο χρειάζεται περισσότερο. Τα δευτερόλεπτα αμηχανίας διακόψαμε εμείς που μόλις είχαμε περάσει από το ταμείο, δίνοντας στην υπάλληλο 20 λεπτά για να καλυφθεί το ποσό των προϊόντων που πήρε το παιδί. Το παιδί μας ευχαρίστησε και βγήκε έξω. Ακολουθήσαμε διακριτικά το παιδί και το είδαμε να χώνεται κυριολεκτικά διπλωμένο ανάμεσα στα καρότσια και τον τοίχο του εξωτερικού χώρου του καταστήματος όπου έπεσε με τα μούτρα στο κρουασάν και το χυμό…. Η εικόνα ντροπής με το παιδάκι κρυμμένο κάτω στο έδαφος πίσω από τα καρότσια δεν φάνηκε να απασχολεί κανέναν. Ένα από τα αδέσποτα σκυλιά του εξωτερικού χώρου το πλησίασε και έκατσε λίγο πιο πέρα…κάνοντας του παρέα.
Ήμασταν αρκετά βέβαιοι ότι πρόκειται για ένα από τα παιδιά αυτά που κάποιοι αφήνουν σε τέτοια πόστα να ζητιανεύουν, με την ανοχή και των καταστημάτων και της αστυνομίας…. Αναρωτιόμαστε ακόμη πότε ήταν η τελευταία φορά στην περιοχή μας που είχαμε σύλληψη κάποιου από αυτούς που αμολάνε παιδάκια άγνωστης προέλευσης ή ακόμη και τα δικά τους να ζητιανεύουν. Κατά καιρούς γνωρίζουμε ότι έχουν γίνει καταγγελίες στην αστυνομία για τέτοια περιστατικά, όμως τα παιδάκια αυτά….επιστρέφουν στο δρόμο. Αναρωτιόμαστε φυσικά αν υπάρχουν τελικά σε αυτή τη χώρα κοινωνικές δομές και πως ακριβώς σκέπτονται και δρουν σε τέτοιες περιπτώσεις; Αφήνουν τα παιδιά αυτά να συνεχίσουν να ζουν με τους γονείς και να ζητιανεύουν; Μήπως αυτή είναι η βολική λύση για να μην «μπαίνουμε σε περιπέτειες»;
Μιλήσαμε με το παιδάκι και μας είπε ότι θα περάσουν να το πάρουν, απέφυγε να μας πει οτιδήποτε παραπάνω. Φυσικά την ίδια ώρα άνθρωποι του καταστήματος ήταν έξω και έβλεπαν ότι το ανήλικο ζητιανεύει αλλά προσπερνούσαν αδιάφοροι… Στη χώρα αυτή απ΄ ότι φαίνεται την ανθρωπιά και την κοινωνική μέριμνα την ψωνίζουμε από τα…. ράφια των πολυεθνικών.
