#ΚΑΜΙΑ_ΝΑ_ΜΗ_ΛΕΙΨΕΙ
Επιβίωση- από τη Γιορτή της Μητέρας-της Μητέρας με απώλεια,
της Μητέρας που πενθεί μια κόρη που βασανίσθηκε και φονεύθηκε ακριβώς επειδή ήταν γένους θηλυκού…
Σε έναν ιδανικό κόσμο, αυτό το δελτίο τύπου δεν θα δημοσιευόταν.
Σε έναν ιδανικό κόσμο, τα παιδιά ζουν περισσότερο από τους γονείς τους.
Σε έναν ιδανικό κόσμο, οι μητέρες δεν θρηνούν νεκρές τις κόρες τους, δεν τις αποχαιρετούν με τον πιο σκληρό κι απάνθρωπο τρόπο ακριβώς επειδή γεννήθηκαν γυναίκες.
Σε έναν ιδανικό κόσμο η έμφυλη βία δεν θα υπήρχε ούτε ως όρος αδιανόητος, και τότε δεν θα αντικρύζαμε βλέμματα από μάτια-σπαράγματα φρίκης και οδύνης όπως εκείνα των μητέρων που έμειναν πίσω από τους αριθμούς των γυναικοκτονιών σαν σκοτεινό φρικτό tableau vivant που απεικονίζει κοινωνίες αβάσταχτα μισές κι απάνθρωπες. Κοινωνίες που χτυπιούνται από την μάστιγα της πατριαρχίας. Κοινωνίες ανθρώπων που σιωπούν γιατί …δεν τους αφορά.
Λοιπόν, μας αφορά όλους και όλες. Μας αφορά μία κοινωνία πιο ασφαλής και φιλική για τις γυναίκες, με το ανάλογο νομικό πλαίσιο κι ένα σωστότερα δομημένο εκπαιδευτικό σύστημα.
Όταν γεννάμε ένα παιδί, γεννάμε επίσης όνειρα και ελπίδες για αυτό το παιδί. Το φανταζόμαστε να ζει μια υγιή ζωή, να κυνηγάει όνειρα και καριέρες, να ερωτεύεται και μια μέρα να έχει τη δική του ειρηνική υγιή οικογένεια.
Κάθε γονιός που πενθεί ξέρει πως κάθε γιορτή κόβει σαν μαχαίρι. Κι αν τα κατάφερε με τα Χριστούγεννα με κάποιο τρόπο σαν ένα κακό όνειρο από το οποίο θα ξυπνούσε, τελικά, φέτος ήταν ο ίδιος ο χειμώνας που έδωσε τη θέση του στην άνοιξη και τώρα ο Μάιος έφτασε σαν γροθιά στο στομάχι.
Εμείς σήμερα υπενθυμίζουμε στους συμπολίτες μας ότι η Ημέρα της Μητέρας μπορεί να μην είναι μια ευτυχισμένη στιγμή για όλους.
Εμείς σήμερα έχουμε τις σκέψεις μας σε κάποιες Ελληνίδες Μητέρες που βιώνουν την πρώτη Ημέρα της Μητέρας χωρίς την κόρη τους-θύμα έμφυλης βίας. Πόνος ασύλληπτος. Σεβασμός μεγάλος και υπόκλιση βαθιά.
Εμείς σήμερα θεωρούμε σημαντικό να υποστηρίζουμε αυτές τις Μητέρες με Απώλεια και να θυμόμαστε τις κόρες τους. Οι θλιμμένες μητέρες χρειάζονται αναγνώριση και αναγνώριση αυτή την εποχή του χρόνου περισσότερο από ποτέ. Οι άνθρωποι -κι ευτυχώς εν μέρει- τείνουν να αγαπούν την χαρά και τις γιορτές και πιστεύουν πως αν περάσει ο χρόνος το πένθος παιδιού θεραπεύεται. Λάθος, δεν θεραπεύεται. Όποιος βρίσκεται σε αυτό το ταξίδι θα σας πει ότι ο πόνος της απώλειας του παιδιού διαρκεί μια ζωή. Η θλίψη και η έλλειψη δεν φεύγουν ποτέ. Αν όμως λέμε τις γυναικοκτονίες με το όνομά τους τότε πρέπει να δράσουμε, να απαιτήσουμε η κοινωνία η ίδια να θεραπευτεί. Μην ανέχεστε βία και «θολωμένα μυαλά» και «τι φορούσε;» και «την λάτρευε και ζήλευε, τι να κάνει» και «την ώρα την κακιά» και «ήπιε και θόλωσε το μάτι του» και “μού ανήκει” και… και…
Ο μεγαλύτερος φόβος που έχουν αυτές οι τραγικές μητέρες είναι ότι οι κόρες τους θα ξεχαστούν μαζί με τον «λόγο» που έχασαν τη ζωή τους, το χειρότερο είδος φόνου! Για να τις τιμήσετε με σεβασμό σήμερα πείτε το όνομα της κόρης τους: Ελένη, Τζεβριέ, Γαρυφαλλιά, Καρολάιν, Ερατώ, Νεκταρία, Μόνικα, Ανίσα, Δώρα, Σταυρούλα, Μαρία, Κωνσταντίνα, Βασιλική, Αϊντα, όλα τα ονόματα και αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει κανείς σε μια μητέρα που της λείπει το παιδί της. Ρωτήστε τες αν θα ήθελαν να μοιραστούν μια ιδιαίτερη ανάμνηση του παιδιού τους και, στη συνέχεια, απλώς ακούστε τις.
Αλλά, παράλληλα, πάρτε τις ιστορίες αυτές προσωπικά και μιλήστε για κάθε σημάδι έμφυλης βίας που θα δείτε γύρω σας. Μη διστάσετε να καταγγείλετε την ενδοοικογενειακή βία. Μην αφήσετε να μεγαλώσουν τα παιδιά μας ως αυριανοί θύτες ή θύματα.
ΜΙΛΗΣΤΕ!
Πιστές στην Εκστρατεία #ΚΑΜΙΑ_ΝΑ_ΜΗ_ΛΕΙΨΕΙ #ΓΙ_ΑΥΤΟ_ΜΙΛΑ που ως Διευθυνση Κοινωνικης Προστασίας, Παιδείας, Αθλητισμού για λόγους κοινωνικής ευαισθητοποίησης αρχίσαμε στην Αλεξανδρούπολη τον Ιανουάριο του 2022, και μετά την σιωπηλή πορεία μας για την 8η Μαρτίου Ημέρα της Γυναίκας, επανερχόμαστε σήμερα 8 Μαϊου Ημέρα της Μητέρας με ευχές για ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΕΣ.
Ευχόμαστε εσωτερική γαλήνη και ζεστές αναμνήσεις αυτή τη Γιορτή της Μητέρας.
Και όσο συντετριμμένες κι αν νιώσουν κάποιες μάνες σήμερα, ίσως νιώσουν επίσης ένα επίπεδο ειρήνης και μια παρουσία αγάπης. Γιατί και μια φορά να έχει υπάρξει κανείς πάνω στη Γη είναι αρκετή για να γιορτάσουμε ότι γεννήθηκε. Γιατί η Αγάπη δεν τελειώνει ποτέ και δεν απαιτούνται σάρκα και οστά για να ανθίζει.
Και πάνω από όλα, γιατί οι επιζήσασες μητέρες από μια τέτοια φρικτή απώλεια κόρης μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην καταπολέμηση της βίας και ευχόμαστε να βρουν την δύναμη να το πράξουν”.
Διεύθυνση Κοινωνικής Προστασίας –Παιδείας- Αθλητισμού, Συμβουλευτικό Κέντρο Υποστήριξης Γυναικών-Θυμάτων Βίας & Γραφείο Εθελοντισμού Δήμου Αλεξανδρούπολης σε συνδιοργάνωση με τους φορείς: Ενωση Γυναικών Ελλάδος παράρτημα Αλεξανδρούπολης, Σύλλογος Κυριών & Δεσποινίδων Αλεξανδρούπολης, Φιλανθρωπικός Σύλλογος ΜΕΡΙΜΝΑ Αλεξανδρούπολης, Δικηγορικός Σύλλογος Αλεξανδρούπολης, Θυγατέρες της Πηνελόπης Αλεξανδρούπολης/τμήμα Ευρυδίκη D427 Συντονισμός-Κείμενο: Katie Makri Καίτη Μακρή Τμηματάρχης Παιδείας Δήμου Αλεξανδρούπολης Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Αλεξανδρούπολης @Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Αλεξανδρούπολης
Μεριμνα Αλεξανδρούπολης Δικηγορικός Σύλλογος Αλεξανδρούπολης Σύλλογος Κυριών & Δεσποινίδων Αλεξανδρούπολης Δέσποινα Ριζοπούλου Tsakiroudi Triada Dimitris Stefanidis Despi Nomi Alexandroupolis Public Library Anna Moutou @Φανη Λυμπερίδου Στελλα Καραμήτρου ΡΟΥΛΑ ΤΣΙΡΤΣΙΔΟΥ
• Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ
• ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ ΤΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
• ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΜΙΛΑ
• ΚΑΜΙΑ ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ
• ΜΗΔΕΝ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ
• ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ
