Πώς αναζωογονείται άραγε μία περιοχή;
Με περισσότερο πράσινο;
Με περισσότερα πάρκα, πλατείες, δημόσιους χώρους αναψυχής;
Ή μήπως με ακόμη περισσότερο τσιμέντο;
Το έργο του Δήμου Αλεξανδρούπολης υπό τον βαρύγδουπο τίτλο «Αστική αναζωογόνηση βορείου τμήματος Αλεξανδρούπολης και επέκταση δικτύου ποδηλατοδρόμων» κρύβει τη μία δυσάρεστη έκπληξη μετά την άλλη για τους κατοίκους αυτής της πόλης.
Από την έναρξη του ακόμη, πριν λίγους μήνες, στην περιοχή της εφορίας, τις διαμαρτυρίες για τα «ράβε-ξήλωνε» και τη μεγάλη μείωση στο πλάτος του δρόμου σε συγκεκριμένα σημεία, μέχρι την οδό Εθνικής Αντίστασης, όπου εξελίσσεται σήμερα το έργο, με τη δημιουργία νέων πεζοδρομίων και την εξαφάνιση θέσεων στάθμευσης, από μία κεντρική, πυκνοκατοικημένη περιοχή που ήδη υπέφερε από την έλλειψή τους.
Δυστυχώς, οι θέσεις στάθμευσης δεν είναι το μόνο που «εξαφανίζεται» στην πορεία του έργου. Τα μεγαλύτερα θύματα είναι τα δέντρα που είχαν την ατυχία να βρίσκονται στις υπό «ανάπλαση» και «αναζωογόνηση» περιοχές, τα οποία κόβονται σωρηδόν.
Στα πάνω από 30 δέντρα που έχουν κοπεί ως τώρα κατά την κατασκευή του έργου, σε διάφορες περιοχές, θα προστεθούν ακόμη 67 (!) επί της Εθνικής Αντιστάσεως. Στη σχετική απόφαση της Δημοτικής Επιτροπής αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Η μελέτη του έργου προβλέπει στην περιοχή την απομάκρυνση 67 ανομοιόμορφων δένδρων (από πολύ μικρών όπως π.χ. δάφνες μέχρι ελιές κλπ..) και στην θέση τους τη φύτευση δέντρων νέων τύπου, όπως Δαμασκινιές, Κουτσουπιές, Σφενδάμι, κόκκινο Σφενδάμι, Μουριές και Σοφορά καθώς και 200 θάμνους σε πιο πυκνό δίκτυο στο πλαίσιο της οργανωμένης πράσινης αναζωογόνησης της περιοχής».
Φυσικά και κάποια δέντρα είναι άρρωστα και χρήζουν απομάκρυνσης και αντικατάστασης. Αυτή όμως την αβίαστη απόφαση κοπής όλων των δέντρων που βρίσκονται στη διαδρομή του έργου, δίχως ούτε καν να υπάρξει σκέψη ή προσπάθεια να διασωθούν έστω κάποια από αυτά και αυτή τη λογική ότι έτσι απλά μπορεί ένα μικρό δέντρο να προσφέρει ό,τι πρόσφερε ένα δέντρο ετών, αδυνατούμε να την καταλάβουμε και το μόνο που μας προκαλεί είναι οργή και θλίψη.