Αν. Ξανθός: η αποτυχία στους εμβολιαστικούς στόχους δεν νομιμοποιεί τις απειλές και τους εκβιασμούς  

Σε χθεσινή  συνέντευξή του στο 1ο Πρόγραμμα της ΕΡΤ και στο δημοσιογράφο Θ. Σίδερη, ο τομεάρχης Υγείας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τόνισε :

1. Η σημερινή επιδημιολογική εικόνα της χώρας και η έκρηξη κρουσμάτων πιστοποιεί τη συνολικά αποτυχημένη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης από την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση δεν κατάφερε να «θωρακίσει» ούτε τη Δημόσια Υγεία, ούτε την τουριστική οικονομία.  Η απόκλιση από το στόχο του 70% πλήρως εμβολιασμένων πολιτών στις αρχές του καλοκαιριού, είναι πολύ μεγάλη .

2. Η κυβέρνηση δημιούργησε, για λόγους πολιτικής εκμετάλλευσης, ένα κλίμα εφησυχασμού στην κοινωνία για την πορεία της πανδημίας. Ήταν άστοχη ακόμα και η ορολογία «επιχείρηση Ελευθερία» για το εμβολιαστικό πρόγραμμα, γιατί αποδείχθηκε ότι τα εμβόλια, ενώ προστατεύουν αδιαμφισβήτητα από σοβαρή νόσο covid-19 και μειώνουν δραστικά την πιθανότητα μετάδοσης του ιού σε άλλους, δεν αποτελούν «διαβατήριο ελευθερίας». Το μήνυμα ότι με τον εμβολιασμό ξεμπερδεύουμε με τον κίνδυνο μόλυνσης και επανέρχεται η κανονικότητα στη ζωή μας χωρίς περιορισμούς, ήταν λάθος και έχει ενισχύσει το σκεπτικισμό για τα εμβόλια.

Διαβάστε ακόμη  7 μήνες μετά τις φωτιές, η απόφαση Κελέτση για ανασύσταση του Μελισσοκομικού Πάρκου Σουφλίου

3. Υπάρχουν σοβαρά ελλείματα σήμερα στην εμβολιαστική εκστρατεία που πρέπει επειγόντως να αντιμετωπιστούν.  Χαρακτηριστικά παραδείγματα το 30% των ανεμβολίαστων ηλικιωμένων, το μόλις 7Ο% πλήρως εμβολιασμένων καρκινοπαθών, το πολύ χαμηλό ποσοστό εμβολιασμού (15-20%) στους «ξεχασμένους» πληθυσμούς όπως οι Ρομά, οι πρόσφυγες-μετανάστες, οι φυλακισμένοι κλπ. Ήταν τραγική η καθυστέρηση οργάνωσης των κατ’οίκον εμβολιασμών, με εμπλοκή  των δομών ΠΦΥ και των Δήμων (Βοήθεια στο Σπίτι).

4. Η αποτυχία στους στόχους του εμβολιαστικού προγράμματος δεν νομιμοποιεί τις απειλές και τους εκβιασμούς προς τους μη εμβολιασμένους πολίτες, ένα μεγάλο κομμάτι από τους οποίους μπορεί να μεταπειστεί με μια σοβαρή εκστρατεία ενθάρρυνσης και πειθούς και όχι με «τιμωρητική» λογική και με αναίρεση θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως η εργασία και η αξιοπρεπής διαβίωση. Χρειάζεται κοινωνική συστράτευση και στοχευμένες δράσεις σε ειδικά τμήματα του πληθυσμού, για να επιτευχθεί γρήγορα ο στόχος του καθολικού εκούσιου εμβολιασμού και της συλλογικής ανοσίας.