Μία τυπική ιστορία του μόνιμου βραχνά της ελληνικής πραγματικότητας, που δεν είναι άλλος από την γραφειοκρατία, αποτελεί η -ευτυχώς με αίσιο τέλος- υπόθεση της ένταξης του ελαιολάδου της Μάκρης στα προστατευόμενα προϊόντα ονομασίας προέλευσης (ΠΟΠ).
Η διαδικασία, που αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στους επόμενους 2-3 μήνες, χρειάστηκε οκτώ χρόνια για να φέρει καρπούς. Όπως ανέφερε ο πρόεδρος του Αγροτικού Ελαιουργικού Συνεταιρισμού Μάκρης Έβρου, Δημοσθένης Χατζηνικολάου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, είχε προηγηθεί η χρονοβόρα διαδικασία ένταξης της «Ελιάς Μάκρης» στον Εθνικό Κατάλογο Ποικιλιών, προϋπόθεση προκειμένου να δοθεί ο εν λόγω χαρακτηρισμός, για όσους βοήθησαν στην κατάθεση ενός ολοκληρωμένου φακέλου στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Ωστόσο, οι προσπάθειες είχαν αίσιο τέλος καθώς ο αρμόδιος υπουργός κ. Αποστόλου υπογράφει την ένταξη της Ελιάς Μάκρης στον κατάλογο των προστατευόμενων προϊόντων ονομασίας προέλευσης της Ε.Ε.
«Πριν από περίπου 7-8 χρόνια αρχίσαμε να σκεφτόμαστε το να διεκδικήσουμε τον χαρακτηρισμό ΠΟΠ για το ελαιόλαδό μας. Επί τρία χρόνια γινόταν λήψη δειγμάτων λαδιού από την παραγωγή όλων των μελών του συνεταιρισμού προκειμένου ν’ απομονωθεί το DNA του ελαιολάδου και να προσδιοριστεί η ταυτότητά του. Η γραφειοκρατία αλλά και οι ενστάσεις από ορισμένους που δεν ήθελαν να πάρουμε την πιστοποίηση συνέτειναν στο να φτάσουμε στο 2018 για να κατοχυρώσουμε την ονομασία ΠΟΠ», υποστήριξε ο κ. Χατζηνικολάου.
Ειδική αναφορά κάνει ο κ. Χατζηνικολάου στις διακρίσεις και τα πανελλαδικά και διεθνή βραβεία που επί σειρά ετών κερδίζει το ελαιόλαδο Μάκρης.
«Λόγω του κλίματος και της περιοχής έχουμε πολύ καλή ποιότητα λαδιού. Το ελαιόλαδο Μάκρης, ξεχωρίζει για την οξύτητα, τη γεύση, την υψηλή περιεκτικότητα σε φαινόλες» υπογραμμίζει ο κ. Χατζηνικολάου, σημειώνοντας ότι «θέλει ακόμη πολύ δουλειά. Πρέπει να οργανωθούμε περισσότερο και στην παραγωγή λαδιού. Να ενημερώσουμε τους παραγωγούς-μέλη μας, που κι αυτοί δεν πίστευαν ότι θα μπορέσουμε αν πάρουμε την ονομασία ΠΟΠ, να πιστέψουν στις δυνατότητές μας, ν’ αφήσουν τη διαχείριση του ελαιολάδου στον συνεταιρισμό».
