«Κάποιοι κάτοικοι της Σαμοθράκης που επιλέγουν να μη σιωπούν σε όσα συμβαίνουν δίπλα τους» καταγγέλλουν με επιστολή τους που διακινήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το βιασμό μίας 20χρονης στο νησί, ο οποίος, αν και καταγγέλθηκε επώνυμα στην Αστυνομία, η κοπέλα δεν κλήθηκε ποτέ να καταθέσει, ενώ ούτε ο φερόμενος ως δράστης ενοχλήθηκε ποτέ από τις αρμόδιες αρχές. Όπως αναφέρουν, «η κοινοποίηση αυτή στόχο έχει να ενεργοποιηθούν οι άνθρωποι που βρίσκονται στο κοντινό περιβάλλον γνώσης και επαφής με τέτοιου είδους συμπεριφορές και να μην επιτρέπουν καμμιά τέτοιου είδους παραβιαστική και βίαιη ενέργεια ούτε στον εαυτό τους είτε στους γύρω τους και σε καμία περίπτωση να μην αποσιωπούν ή να αδιαφορούν».
Η καταγγελία αναλυτικά:
“Η σιωπή είναι συνενοχή………….”
Στις 19 /12 /2021 έγινε επώνυμη καταγγελία για βιασμό στο αστυνομικό τμήμα της Σαμοθράκης. Η καταγγέλλουσα-θύμα της κακοποιητικής επίθεσης δεν κλήθηκε έκτοτε να δώσει επιπλέον στοιχεία. Επίσης οι αρμόδιοι του Α.Τ. Σαμοθράκης μέχρι τις 6/2/2022 δεν είχαν καλέσει τον καταγγελλόμενο ως θύτη του αδικήματος και κάτοικο του νησιού ούτε καν για κάποια διαδικασία εξηγήσεων για το περιστατικό. Γιατί αποσιωπήθηκε τόσο καιρό και ούτε καν ο καταγγελλόμενος δεν είχε κληθεί να δώσει κατάθεση παρά ενάμιση μήνα μετά;
Ο καταγγελλόμενος ως θύτης του βιασμού είναι ένας 50χρονος αλλοδαπός από την Ευρωπαϊκή Ένωση που διαμένει μόνιμα στην περιοχή των Θερμών τα τελευταία χρόνια, ενώ η καταγγέλλουσα είναι μία 20χρονη αλλοδαπή που επισκέφτηκε το νησί και έμεινε στα Θέρμα μέχρι την αρχή του καινούργιου έτους όπου και έφυγε από το νησί λίγες μέρες μετά την καταγγελία.
Ως κάτοικοι του νησιού κοινοποιούμε το συγκεκριμένο κείμενο για να γίνει γνωστό το περιστατικό και να μην μείνει στην αφάνεια και την αποσιώπηση, όπως και για να γίνει γνωστή η αδιαφορία της αστυνομίας να πράξει ακόμα και αυτά που της επιβάλλει ο νόμος. Αλλά επίσης και να γίνει γνωστό ότι ένα μέρος της κοινωνίας της Σαμοθράκης, που ήδη εδώ και καιρό γνωρίζει το περιστατικό, επιλέγει συνειδητά να το αποσιωπεί και να το συγκαλύπτει, ακόμα και να το παραλλάσει μπλέκοντας διαφορετικά πρόσωπα και περιστατικά με την πραγματική ιστορία.
Κοινοποιούμε για να γίνει γνωστό όχι μόνο στην μικρή κοινωνία του νησιού, αλλά και σε όποιον τιμάει, αγαπάει και επισκέπτεται το νησί καθώς και σ’αυτόν που επιλέγει να διαμένει και να εργάζεται σε αυτό.
Γιατί λοιπόν να επιλέξουν Έλληνες και ξένοι ταξιδιώτες τη Σαμοθράκη ως προορισμό τους όταν παράνομες συμπεριφορές όπως βίαια περιστατικά, καταστροφικές ενέργειες ενάντια στο περιβάλλον, παραβίαση βασικών κανόνων πολιτισμένης συμπεριφοράς σε ανθρώπους και ζώα, βρίσκει την τοπική κοινωνία αδιάφορη;
Πώς θα μπορούν νεαρά άτομα, φοιτητές, οικογένειες, και γενικότερα άνθρωποι που θέλουν να επισκεφτούν το νησί να το πραγματοποιούν και πως να νιώσουν ασφάλεια όταν στην κοινωνική και οικονομική ζωή του νησιού δραστηριοποιούνται άτομα ενταγμένα σ’αυτήν, τα οποία εκφράζονται βίαια και πραγματοποιούν επιθετικές συμπεριφορές;
Κατά πόσο είναι δυνατόν μέσα σ’ενα τέτοιο περιβάλλον μια γυναίκα, ένα κορίτσι να αισθάνεται ασφαλής να λειτουργήσει και να περάσει όμορφα στο νησί χωρίς φόβο; Και αν της συμβεί κάτι σοβαρό να υπολογίζει στην συμπαράσταση της τοπικής κοινωνίας όταν όλα τα δεδομένα συνηγορούν για το αντίθετο;
Τι κάνει άραγε και πως σκέφτεται και δρα ο ανδρικός πληθυσμός του νησιού αλλά και οι γυναίκες που επιλέγουν την συγκάλυψη τέτοιων περιστατικών; Δεν θα έπρεπε να τους αφορά μια τέτοιου είδους συμπεριφορά; Πως θα αντιδρούσε ένας πατέρας, μια μάνα αν του έλεγε η κόρη τους ότι έπεσε θύμα βιασμού; και πως θα τους φαινόταν αν ερχόταν αντιμέτωπος με την αδιαφορία της κοινωνίας;
Στην κοινωνία της Σαμοθράκης, εν γένει παράνομες και παραβιαστικές συμπεριφορές που καταστρέφουν και δυσφημίζουν το νησί παραμένουν συχνά ατιμώρητες και συγκαλύπτονται και αποσιωπούνται. Γιατί να μην εντάσσεται στο ίδιο πλαίσιο και η κακοποίηση ενός ανθρώπου όπως είναι ο βιασμός;;;;;;;!!!!!!!!!
Ιδιαίτερα όπως εν προκειμένω που η καταγγέλλουσα ως θύμα της βίαιης κακοποίησης δεν διαμένει μόνιμα στο νησί ”επέλεξε” κυριευμένη από έντονο αίσθημα ντροπής και ανασφάλειας να εξαφανιστεί ως ”ξένη” από την τοπική κοινωνία και πραγματικότητα και να φύγει χωρίς έτσι να ”ενοχλεί” ή να στοχοποιεί άτομα με την παρουσία της, ενώ αντίθετα ο θύτης της βίαιης κακοποίησης της μπορεί χωρίς κανένα πρόβλημα να συνεχίζει να ζει και να κινείται άνετα και ελεύθερα και χωρίς να ενοχλείται για να δώσει κάποιες βασικές απαντήσεις για το συμβάν.
Δεν θα πρέπει λοιπόν να μας φαίνεται περίεργο αν αρχίσει σταδιακά να μαζεύονται στο νησί και να διαμένουν άτομα με κακοποιητική και βίαιη συμπεριφορά που θα γνωρίζουν ήδη ότι μπορούν να εκφράσουν άφοβα όλα τους τα απωθημένα και τις συμπεριφορές τους, έναντι άλλων ατόμων, χωρίς κάποιος ν’ασχοληθεί μαζί τους, πόσο μάλλον να τους τιμωρήσει για παράνομες πράξεις οι οποίες θα παραμένουν επί μακρόν στον μανδύα της ”χαλαρής φάσης του νησιού”, του ”τυχαίου”, της ”συμπεριφοράς της στιγμής λόγω της μη συνείδησης απο την χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών” και εν τέλει στην πλήρη συγκάλυψη και συγκατάβαση.
Τέλος η κοινοποίηση αυτή στόχο έχει να ενεργοποιηθούν οι άνθρωποι που βρίσκονται στο κοντινό περιβάλλον γνώσης και επαφής με τέτοιου είδους συμπεριφορές και να μην επιτρέπουν καμμιά τέτοιου είδους παραβιαστική και βίαιη ενέργεια ούτε στον εαυτό τους είτε στους γύρω τους και σε καμία περίπτωση να μην αποσιωπούν ή να αδιαφορούν.
Γιατί η σιωπή είναι συνενοχή και η συνενοχή υποθάλπει και διογκώνει τη βία που με την ατιμωρησία της οδηγεί στην αποθράσυνση και στην αποθηρίωση.
Οπότε αυτή τη φορά ας μην γυρίσουμε την πλάτης μας και ας μην σιωπήσουμε συγκαταβατικά».