Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια συμπληρώθηκαν στις 8 Απριλίου από το τραγικό συμβάν που σημειώθηκε στο φυλάκιο Μανίτσα, όταν πέντε στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους από ηλεκτροπληξία, στην προσπάθειά τους να σηκώσουν τον ιστό της σημαίας και να τον τοποθετήσουν στη βάση του. Ο ιστός ακούμπησε στο μετασχηματιστή υψηλής τάσης της ΔΕΗ που βρισκόταν δίπλα με αποτέλεσμα οι στρατιώτες να χτυπηθούν από το ρεύμα και να βρουν ακαριαίο θάνατο…
Το μοιραίο ατύχημα είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο και εκείνη η Μεγάλη Πέμπτη θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη όλων των κατοίκων του Έβρου. Μάλιστα, το 2014, το φυλάκιο Μανίτσα μετονομάστηκε σε φυλάκιο «ΜΑΝΙΤΣΑ ΤΩΝ 5 ΑΚΡΙΤΩΝ», στη μνήμη των 5 οπλιτών της 7ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας «ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΡΟΣ».
Πώς έγιναν όλα
Τον Απρίλιο του 2004 ο 20χρόνος στρατιώτης Πεζικού Τ.Α. υπηρετούσε την θητεία του στον Εβρο, στο φυλάκιο «Μανίτσας» στην Κορνοφωλιά (641 ΕΤΠ). Την 8η Απριλίου 2004, ο οπλίτης έλαβε διαταγή μαζί με άλλους 6 συναδέλφους του να ανυψώσουν με τα χέρια το μεταλλικό ιστό της σημαίας του φυλακίου, ύψους 7,87 μέτρων και βάρους 34 κιλών.
Οι φαντάροι σήκωσαν τον ιστό, όταν όμως άρχισε να παίρνει κατακόρυφη θέση, λόγω του ανέμου που έπνεε στην περιοχή, έχασαν τον έλεγχο της ευστάθειας του . Ο ιστός πλάγιασε και ήρθε σε επαφή με τα γυμνά (χωρίς μονωτική κάλυψη) καλώδια του ηλεκτρικού ρεύματος της ΔΕΗ, που περνούσαν πάνω από το φυλάκιο και από τα οποία διερχόταν ρεύμα 20.000 volts.
Αμέσως υπέστησαν ηλεκτροπληξία και βρήκαν ακαριαίο θάνατο 5 στρατιώτες από τους 7 που συμμετείχαν στην προσπάθεια ανύψωσης του ιστού. Οι άλλοι 2 οπλίτες τραυματίστηκαν ελαφριά.
Η ΕΔΕ για το δυστύχημα
Για το τραγικό περιστατικό διενεργήθηκε Ένορκη Διοικητική Εξέταση, που έκρινε πειθαρχικά ελεγκτέους τον διοικητή της 7ης Μ/Κ Ταξιαρχίας, γιατί δεν μερίμνησε για τον έγκαιρο εντοπισμό του κινδύνου και την αποτροπή του, τον διοικητή του 641 ΕΤΠ, γιατί δεν εισηγήθηκε την απομάκρυνση των αγωγών ηλεκτρικού ρεύματος και δεν φρόντισε για την ασφαλή μεταφορά του ιστού της σημαίας και τον διοικητή του 1ου Λόχου Προκαλύψεως, γιατί δεν έδωσε σαφείς οδηγίες για τη μετακίνηση του ιστού και δεν επέβλεψε την εκτέλεσή τους.
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αλεξανδρούπολης επιδίκασε στους συγγενείς του φαντάρου που προσέφυγαν σχετικά το χρηματικό ποσό των 700.000 ευρώ (μαζί με τους νόμιμους τόκους), καθώς έκρινε ότι οι φαντάροι δεν έχουν καμία ευθύνη για το θανατηφόρο περιστατικό. Αιτία του δυστυχήματος ήταν, σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου, το γεγονός ότι ο μεταλλικός ιστός ήταν 2,13 μέτρα πάνω το ύψος που διερχόντουσαν τα ηλεκτροφόρα καλώδια και η βάση του ιστού ήταν πολύ κοντά στα καλώδια της ΔΕΗ. Κρίθηκε, κατά συνέπεια, ότι υπήρχε ευθύνη του Δημοσίου.
Το ελληνικό Δημόσιο όμως άσκησε αναίρεση κατά της πρωτόδικης απόφασης στο Διοικητικό Εφετείο Κομοτηνής, υποστηρίζοντας ότι αποκλειστική αιτία του ατυχήματος ήταν η έλλειψη της προσήκουσας προσοχής, σύνεσης και επιμέλειας των φαντάρων, οι οποίοι δεν …εκτίμησαν τον προφανή κίνδυνο που εγκυμονούσε το βάρος του ιστού και τον ισχυρό άνεμο. Ακόμη, υποστήριξε ότι ήταν μεγάλο το ποσό της αποζημίωσης που επιδικάστηκε στους συγγενείς του 20χρονου.
Το Εφετείο απέρριψε ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς του Δημοσίου, αποφαινόμενο μάλιστα ότι το χρηματικό ποσό που επιδικάστηκε είναι εύλογο και αποβλέπει «στην κατά το δυνατόν, ηθική παρηγοριά και ψυχική ανακούφιση των μελών της οικογένειας του θανόντος, προκειμένου να αισθανθούν ελαφρότερη την ψυχική οδύνη που τους προκλήθηκε, είναι εύλογο.
Το Δημόσιο δεν σταμάτησε εκεί και άσκησε αναίρεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Κομοτηνής. Όμως και οι δικαστές του ΣτΕ απέρριψαν ως απαράδεκτη την αναίρεση του Δημοσίου και επικύρωσαν την απόφαση του Εφετείου, καθιστώντας την έτσι αμετάκλητη.
