Αν η Μάχη ζούσε στην Αθήνα ή στην Θεσσαλονίκη θα μπορούσε ήταν μοντέλο αλλά το ήθος της και ο τρόπος που μεγάλωσε δεν της επέτρεψε ούτε να σκεφτεί κάτι τέτοιο.
Μορφωμένο κορίτσι, γεννημένη για να κάνει οικογένεια, άψογη νοικοκυρά, ευγενική και σήμερα μάνα τεσσάρων παιδιών. Ο Άνδρας της είναι δημόσιος υπάλληλος τον γνώρισε όταν ήρθε με μετάθεση στην Αλεξανδρούπολη.
Την ζήλευε πολύ από την αρχή και όταν έπιασε δουλεία αυτό έγινε αφόρητο. Η Μάχη αν και έχει γεννήσει τέσσερις φορές το σώμα της δεν άλλαξε, η δουλεία στο σπίτι και στο γραφείο το τρέξιμο στα σχολεία και στις δραστηριότητες των παιδιών δεν την εμπόδιζαν να περιποιείται ποτέ τον εαυτό της. Είχε κερδίσει τον αγώνα της καθημερινότητας της μητέρας της γυναίκας αλλά και της υπαλλήλου… επάξια!
Ο άνδρας της όμως δεν ήταν ποτέ ευχαριστημένος με τίποτα. Πάντα φώναξε και έβριζε. Ποτέ δεν βοήθησε την Μάχη στο μεγάλωμα τον παιδιών και στις δουλείες του σπιτιού. Μόνο στην εκκλησία τη συνοδεύει τις Κυριακές.
Η Μάχη είναι μια γυναίκα που αντιμετωπίζει τον φόβο να μιλήσει στην οικογένεια της. Είναι άλλο ένα θύμα μέτριας καθημερινής λεκτικής βίας και προτιμάει να ζει κάτω από όλο αυτό. Δεν ζήτησε βοήθεια ποτέ από κανέναν. Είναι περήφανη και φαίνεται στη γλυκιά παιδική μορφή της ακόμα και σήμερα λίγο μετά τα 40 της χρόνια. Ένας νέος άγγελος όπως τότε, ένα νέο κορίτσι που ονειρευόταν έναν πρίγκιπα έχει πάντα ένα χαμόγελο για όλους.
Η Μάχη σήμερα μου είπε πως αν και μετανόησε που δε τον χώρισε, είναι ευτυχισμένη τα βράδια όταν κοιμούνται όλοι γιατί της φτάνει που βλέπει τα αγόρια της να κοιμούνται και έτσι ησυχάζει και αυτή. Αισθάνεται τόση αγάπη για αυτά. Όπως κάθε μάνα άλλωστε.
Και εγώ ακόμα αναρωτιέμαι αν υπάρχει το τέλειο.
Εγώ η Άλλη…
