Η Μαρία είχε περάσει πολλά στην ζωή της ειδικά από τον προηγούμενο γάμο και επιτέλους τώρα ένοιωθε ότι κάποιος την αγαπά και την σέβεται. Αυτήν και τον 15 χρόνο γιο της από τον πρώτο της γάμο.
Αυτός την έβγαζε έξω της έκανε δώρα την προστάτευε. Μετά από 2 χρόνια μιας υπέροχης σχέσης ήρθε και ένας υπέροχος γάμος. Παρούσες ήταν όλες οι φίλες της και πολλοί συγγενείς. Φυσικά ο μοναχογιός της την παρέδωσε στον γαμπρό.
Δεν είχε νοιώσει ποτέ πιο ευτυχισμένη. Εκείνος ήθελε να κάνουν παιδί και προσπαθούσαν με μεγάλη αγωνιά. Εξετάσεις στην Θεσσαλονίκη στην Αλεξανδρούπολη μέχρι που ναι… έπρεπε βέβαια να μείνει στο κρεβάτι μέχρι να γεννήσει αλλά αγαπούσε τον άνδρα της και ήθελε να του προσφέρει πολύ ένα παιδί.
9 μήνες μετά έφερε στον κόσμο ένα αγοράκι. Είχε τόσο εξαντληθεί ψυχικά κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Στο 6ο μήνα της εγκυμοσύνης, μετά από τεράστιες προσπάθειες με γιατρούς για να μείνει έγκυος, εκείνος σήκωσε το χέρι του και την χτύπησε. Είχαν καταστραφεί τα πάντα η ευτυχία της, ο γάμος της, η σχέση…. και τώρα έχει στα χεριά της ακόμα ένα παιδί.
Δεν άργησαν να έρθουν οι καυγάδες άκουγε μόνο φωνές και απειλές και πια είχε απομονωθεί γιατί αυτός έτσι ήθελε. Ευτυχώς που ήταν η μητέρα της και πήγαινε στην γιαγιά ο μεγάλος της γιος από τον πρώτο της γάμο.. τι έφταιγε ο νεαρός έφηβος …
Όπως κάθε γάμος είχε τα επάνω και τα κάτω του και στην προσπάθεια της να ξαναφτιάξει την σχέση τους, η Μαρία έμεινε πάλι έγκυος και τώρα πια οι καυγάδες οι προσβολές και οι φωνές του που ακουγόταν σε όλο το τετράγωνο, αυξήθηκαν. Ούτε έξω μπορούσε να βγει από τις μελανιές. Για 3 ολόκληρα χρόνια ήταν κλεισμένη μέσα στο σπίτι, ούτε στο σουπερ μάρκετ την άφηνε να πάει ούτε καν στο νοσοκομείο να δει την μητέρα της όταν χειρουργήθηκε.
Περιγράφει η Μαρία:
Όταν γέννησα το δεύτερο μας παιδί ήρθε η πεθερά μου και έκατσε αρκετό καιρό. Της είπα ότι ο γιος της με κτυπάει. Της ζήτησα βοήθεια να του μιλήσει μπας σταματήσει να γίνεται βίαιος αλλά εκείνη όχι μόνο δεν του μίλησε ποτέ αλλά τον υποστήριξε κιόλας λέγοντας μου ότι πήρα το καλύτερο παιδί και ότι ήμουν μια πόρνη.
Θυμάμαι και δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν ήμουν έγκυος στο δεύτερο παιδί περίπου στον 5το μήνα που με είχε πιάσει από τον λαιμό και δεν μπορούσα να αναπνεύσω είχαν χαθεί όλα γύρο μου και αν η μητέρα μου δεν είχε μπει στο σπίτι θα είχα πεθάνει.
Όταν με άφησε έβηχα για πολύ ώρα και δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Ούτε θα ξεχάσω ποτέ ότι μια φορά μπήκε ο μεγάλος μου γιος στην μέση να με σώσει… Ο γιος μου του φώναζε μην ξαναχτυπήσεις την μαμά μου γιατί θα σε σκοτώσω.
Όλα τελείωσαν όταν χτύπησε το μικρό μου κοριτσάκι. Και στο αγόρι μας φώναξε αλλά δεν το είχε χτυπήσει ποτέ το κορίτσι όμως μόλις ενός έτους! πως τόλμησε να το χτυπήσει; Τότε ήταν που βγήκε η λέαινα από μέσα μου. Αμέσως κάλεσα την στρατονομία και του έκανα μήνυση έφυγα από το σπίτι την ίδια ώρα που τον συνέλαβαν πήρα τα παιδία μου και πήγα στην μάνα μου. Το διαζύγιο και η διατροφή βγήκαν γρήγορα.
Έχουν περάσει σχεδόν 5 χρόνια που ζω μακριά του, τα παιδία τα παίρνει κάθε Σάββατο. Μπορεί να τους φωνάζει αλλά είμαι πολύ σίγουρη ότι φοβάται να τα χτυπήσει γιατί του έχω εξηγήσει πως εάν τολμήσει να σηκώσει χέρι στα παιδία θα τον κάνω ρεζίλι στην υπηρεσία του με ακόμα μια μήνυση.
Χαίρομαι που χώρισα γιατί νομίζω ότι και τα παιδία μου είναι καλυτέρα αφού δεν βλέπουν την μάνα τους να δυστυχεί και να ζουν με έναν πάτερα που θα τα χτυπούσε και θα τα έβριζε.
Επίσης ο μεγάλος μου ο γιος εργάζεται στο εξωτερικό και είμαι πολύ περήφανη για αυτόν. Το μόνο που μου λείπει είναι μια δουλεία τίποτα άλλο. Έχω πολύ δρόμο μπροστά μου γιατί τα παιδάκια μου είναι πολύ μικρά ακόμα αλλά ούτε μια στιγμή δεν μετάνιωσα που τα πήρα και έφυγα. Αποφάσισα να μιλήσω για όλα αυτά γιατί ξέρω πως πολλές γυναίκες ανέχονται τέτοιες καταστάσεις και θα ήθελα να τους πω πως κανένας δεν χάνεται εάν δεν το θέλει και να μην φοβούνται.
Ζέτα Γκούσκου, Εγώ η άλλη
Η στήλη υποστηρίζεται από τους παρακάτω χορηγούς
