Ένα τεράστιο κενό στη διαχείριση της κρίσης του Κορωνοϊού υπάρχει στην Ελλάδα και αυτό εντοπίζεται στην ελλιπέστατη επίσημη ενημέρωση σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών από τους αρμόδιους φορείς.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τις πρώτες ημέρες της κρίσης δεν υπήρχε καμία επίσημη τοπική ενημέρωση με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ασταμάτητες φημολογίες. Μετά από έντονες διαμαρτυρίες δημοσιογράφων το ΠΓΝΑ ξεκίνησε να εκδίδει καθημερινή ανακοίνωση με την οποία αρχικά ενημέρωνε για τα πόσα κρούσματα υπήρχαν ανά 24ωρο τοπικά, πόσα από αυτά νοσηλεύονται αλλά και πόσα δεν παρουσίαζαν σοβαρά συμπτώματα και μέναν σε καραντίνα στα σπίτια τους.
Τις τελευταίες ημέρες όμως η ενημέρωση αυτή έγινε εξαιρετικά φτωχή καθώς το μόνο που ανακοινώνεται είναι πόσοι άνθρωποι νοσηλεύονται και πόσοι έχασαν τη ζωή τους.
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ξοδεύει εκατομμύρια ευρώ για καμπάνιες ενημέρωσης , οι πολίτες ζουν τις συνέπειες μιας πρωτοφανούς κοινωνικής και οικονομικής κρίσης και καλούνται να περιορίσουν στο έπακρο τις ελευθερίες τους, δεν έχει προβλεφθεί ένας μηχανισμός για επίσημη ουσιαστική ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών.
Το κενό αυτό όχι μόνο δε βοηθά σε τίποτα αλλά κάνει την κατάσταση εξαιρετικά χειρότερη καθώς αφήνονται μεγάλα περιθώρια για ανάπτυξη θεωριών συνωμοσίας που κατακλύζουν το διαδίκτυο. Επιπρόσθετα δεν βοηθούν στο να πειστεί ο κόσμος στις μικρές κοινωνίες να παραμείνει στο σπίτι, θεωρώντας συχνά ότι τα κρούσματα αφορούν μόνο συγκεκριμένες περιοχές και κυρίως αστικά κέντρα.
Είναι αυτονόητο ότι κανείς δεν ζητά προσωπικά δεδομένα των ασθενών αλλά η κυβέρνηση το λιγότερο που οφείλει στους πολίτες είναι αναλυτική και ουσιαστική ενημέρωση για την πορεία της κατάστασης. Το να αναφέρονται σε τοπικό επίπεδο μόνο το πόσοι νοσηλεύονται δεν ωφελεί σε τίποτα καθώς οι πολίτες δεν μπορούν να έχουν έτσι πλήρη εικόνα της κατάστασης. Η πανελλαδική ενημέρωση που γίνεται κάθε απόγευμα στις 6, δεν ξεκαθαρίζει επίσης το τοπίο. Για παράδειγμα χθες στην ενημέρωση αυτή αναφέρθηκαν μόνο το πόσα κρούσματα έχουν καταγραφτεί πανελλαδικά και πόσα νοσηλεύονται σε ΜΕΘ. Δεν υπήρξε ενημέρωση για τό πόσοι άνθρωποι δεν παρουσιάζουν σοβαρά συμπτώματα και τίθενται σε καραντίνα στο σπίτι, ούτε πόσοι νοσηλεύονται σε νοσοκομεία εκτός ΜΕΘ.
Το κενό αυτό αφήνει περιθώρια σε “συνομωσιολόγους” να αναπτύσσουν θεωρίες για την σημαντικότητα της ασθένειας και για το πόσοι άνθρωποι τελικά πραγματικά αρρωσταίνουν.
Εμείς με τη σειρά μας δεν έχουμε παρά να ρωτήσουμε…Υπάρχει κάποιος λόγος το σοβαρό αυτό κενό ουσιαστικής ενημέρωσης; Το μένουμε σπίτι δε σημαίνει και μένουμε στο σκοτάδι… Για ποιο λόγο οι αρμόδιοι δεν ανακοινώνουν τοπικά στοιχεία; Με 11 εκατομμύρια ευρώ για καμπάνιες ενημέρωσης είναι τουλάχιστον άτοπο να ισχυριστεί κανείς ότι εν μέσω κρίσης δεν μπορεί να υπάρξει σοβαρός μηχανισμός ενημέρωσης των τοπικών κοινωνιών.
