«Γιατί αν ακόμη και ένα παιδί σωθεί, θα έχουμε αφήσει τον κόσμο πίσω μας λίγο καλύτερο….»
Σύμφωνα με όσα γνωστοποίησε η οικογένεια του Αλέξανδρου «Πριν από ενάμιση χρόνο όταν ο Αλέξανδρος έκανε το πολύ σοβαρό χειρουργείο στον πνεύμονα εν μέσω πανδημίας, για να ευχαριστήσει τότε τον Αλέξη Τσίπρα για όλη του τη βοήθεια και την στήριξη, αποφάσισε να του χαρίσει μία από τις Ολυμπιακές δάδες που είχε στην κατοχή του, αυτή των αγώνων του Σίδνεϊ. Ο πρόεδρος δεν ήθελε να δεχτεί ένα τέτοιο πολύτιμο δώρο, του είπε να την κρατήσει ο Αλέξανδρος για τα παιδιά του, όμως ο Αλέξανδρος επέμενε, μάλιστα του είπε χαρακτηριστικά: «Πρόεδρε, πάρτη και χάρισέ την αν θέλεις και στα παιδιά σου, να παίζουν μπέιζμπολ στο σαλόνι σου με αυτήν, εμένα με νοιάζει μόνο να σκέφτομαι ότι την έχεις εσύ.»
Όταν Αλέξης Τσίπρας αρνήθηκε να κρατήσει το δώρο του Αλέξανδρου.
Χθες μετά την τελετή, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, πλησίασε την οικογένεια του Αλέξανδρου και εξέφρασε την επιθυμία του, να επιστρέψει πίσω αυτή τη δάδα και να μπει και αυτή μαζί με τα μετάλλιά του προς δημοπρασία. Η οικογένεια του Αλέξανδρου ευχαρίστησε τον Αλέξη Τσίπρα και μετά από αυτή την κίνηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, ως οικογένεια αποφάσισε να προσθέσει δύο ακόμη δάδες, τις τελευταίες Ολυμπιακές δάδες που είχε ο Αλέξανδρος στη συλλογή του, αυτή των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου και αυτή του Πεκίνο προς δημοπρασία, η τελευταία μάλιστα έχει τεράστια συλλεκτική αξία, καθώς ο Αλέξανδρος ήταν ο πρώτος λαμπαδηδρόμος το 2008, στους ολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνο.
Τέλος, η οικογένεια του Αλέξανδρου, συγκλονισμένη από τις βιβλικές καταστροφές στην Κρήτη και την απώλεια τόσων πολλών συνανθρώπων μας, με τόσο άδικο τρόπο αποφάσισε, μέρος των εσόδων από τα αντικείμενα που θα δημοπρατηθούν να δοθούν και στους πληγέντες της Κρήτης. Και η οικογένεια του Αλέξανδρου στέλνει σε όλους τους πληγέντες μια μεγάλη αγκαλιά, με την ευχή να μπορέσει να απαλύνει έστω και στο ελάχιστο τον πόνο τους.
Αλέξανδρε να είσαι ευτυχής και περήφανος, όπου και αν βρίσκεσαι για την οικογένεια που αφήνεις πίσω σου.
Γιατί ότι και αν συμβεί η λέξη άνθρωπος έπεται της λέξης επάγγελμα και η λέξη ανθρωπιά και συμπόνια, γίνονται οι στέρεοι στυλοβάτες του ευ αγωνίζεσθε.
Του Αγώνα για την ζωή. Ενός αγώνα που δεν τελειώνει ποτέ, όσο παιδιά βρίσκονται σε ανάγκη.
