14 μήνες χωρίς ρεύμα ο σύλλογος ΑμΕΑ του Έβρου!

Σε άθλια κατάσταση βρίσκεται ο χώρος του παλιού νοσοκομείου της οδού Δήμητρας, στην Αλεξανδρούπολη, στον οποίο «στεγάζεται» ο Νομαρχιακός Σύλλογος Ατόμων με Αναπηρία Έβρου. Από τον Οκτώβρη του 2018, τα γραφεία του Συλλόγου δεν έχουν ρεύμα, με αποτέλεσμα, τα μέλη του, να έχουν «στριμωχτεί» σε ένα μικρό γραφείο, προκειμένου να διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις που αφορούν τον σύλλογο. Όλα αυτά, με γεννήτριες, μπαταρίες και άλλους τρόπους, προκειμένου να λειτουργούν έστω τα τηλέφωνα και οι  υπολογιστές τους.

Παρά το γεγονός ότι το κτιριακό συγκρότημα του παλιού νοσοκομείου, πριν ακριβώς έναν χρόνο παραχωρήθηκε από το αρμόδιο υπουργείο στην Περιφέρεια ΑΜΘ, μέχρι σήμερα δεν έχει ούτε καν ολοκληρωθεί η διαδικασία της παράδοσης – παραλαβής! Αυτό τουλάχιστον έλαβαν ως γραπτή απάντηση τα μέλη του Συλλόγου, πριν περίπου ένα μήνα, όταν για πολλοστή φορά ζήτησαν να γίνει η εκ νέου παραχώρηση του γραφείου στο Σύλλογο, όπως γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια που την ευθύνη είχε η διοίκηση του ΠΓΝΑ. Ωστόσο, μετά από αυτή την απάντηση, δεν μπορούν ούτε καν να προχωρήσουν σε μία άκρως απαραίτητη ανακαίνιση στο χώρο, τον οποίο σιγοτρώει η μούχλα και το κρύο, αφού τα κουφώματα είναι πολλών δεκαετιών και χρήζουν αλλαγής…

Διαβάστε ακόμη  100 δέντρα (ως τώρα) κομμένα για την…«Αστική αναζωογόνηση» της Αλεξανδρούπολης

Εντωμεταξύ, όπως δήλωσε ο πρόεδρος του Συλλόγου Κώστας Ευθυμιάδης στους «Απέναντι στον Δέλτα FM», έχει γίνει συζήτηση και με τον Δήμαρχο Αλεξανδρούπολης Γιάννη Ζαμπούκη, για το ενδεχόμενο παραχώρησης κάποιου άλλου χώρου μέσα στην πόλη, ώστε να λειτουργήσει ο Σύλλογος με ανθρώπινες συνθήκες. «Ο Δήμαρχος ζήτησε να κάνουμε 2 μήνες υπομονή, όταν συναντηθήκαμε πριν 2 μήνες, διάστημα που έχει παρέλθει και θα πρέπει να τον ξαναενοχλήσουμε για να δούμε τι θα γίνει… Η κατάσταση αυτή μας έχει κουράσει. Έχουμε, όπως ξέρετε, το θεατρικό μας, τραβάμε τα παιδιά για πρόβες, είτε στο γραφείο, μέσα στο κρύο, είτε στο σπίτι του σκηνοθέτη… Επίσης, έχουμε αναγκαστεί να σταματήσουμε κάποιες δραστηριότητες των μελών μας, αφού δεν μπορούμε να τις συνεχίσουμε σε αυτό τον χώρο, ο οποίος όμως μας βολεύει για διάφορους λόγους. Με μία ανακαίνιση, εφόσον μας παραχωρηθεί εκ νέου, θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε τις δραστηριότητες και τη δουλειά μας. Ειδάλλως, θα πρέπει άμεσα να βρεθεί κάποιος άλλος χώρος μέσα στην πόλη».