2023 λοιπόν και μετά την ραστώνη των εορτών και το οβερντόουζ που αυτές προσφέρουν γεμάτο από αισιόδοξους ανθρώπους που αγκαλιάζονται , φιλιούνται και αγκαλιάζονται ξανά σ´ενα σπιράλ που μόνο σκοπό έχει να μας αποδείξει ποσο χαρούμενοι είναι, ποσο ευτυχισμένοι.
Εντάξει παιδιά το πιάσαμε, τέρμα πια η μιζέρια. Ήρθε η ώρα και για δουλειά
Η εντροπία…
Νέα χρόνια λοιπόν, νέες προκλήσεις και καλή πρόοδος που λένε και οι θείοι στα τραπέζια. Προεκλογική χρόνια αλλά….
Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο έχει αλλάξει η πολιτική ή δεν έχει αλλάξει και έχει μείνει ως σταθερά στον χρόνο, εκείνο όμως που έχει αλλάξει σίγουρα είναι οι αντοχές του κόσμου σε μια σύγχρονη εποχή που το πνεύμα έχει ξεπεράσει την ύλη.
Δεν είναι το παράδειγμα των Πάτσηδων μόνο και οι περιπτώσεις Χειμάρα δια του νόμου, αν δικαιούνται ή όχι. Έχουμε και άλλα τινά που χρήζουν μελέτης του νομοθέτη και του σώματος της βουλής των Ελλήνων. Κατά πόσο λοιπόν είναι αποδεκτό ηθικά, στελέχοι ενός κόμματος και μάλιστα κυβερνητικού, να εκμεταλλεύονται το νόμιμο και να αφήνουν στην άκρη το ηθικό μέρος της πολιτικής, καθώς συμμετέχουν σε δημόσια έργα ή έργα των ΟΤΑ που οπωσδήποτε χρειάζονται πολλές φορές οι αιρετοί την εύνοια των κομματικών αυτών παραγόντων;
Είναι ηθικά δίκαιο πολιτικά ας πούμε, διότι νόμιμο είναι, ο πρόεδρος της ΝΟΔΕ ενός νομού (τέως ΝΟΔΕ, Διοικούσα Επιτροπή Εκλογικής Περιφέρειας/ΔΕΕΠ, όπως ονομάζεται πλέον) να συμμετέχει και να αντλεί έργα δημόσιου χρήματος με την ευχή του νόμου; πόσο ακέραιος και αμετάβλητος μπορεί να είναι, όταν ο παράγων χρήμα του δημοσίου εμπλέκεται ανάμεσα της ιδεολογίας, των κομματικών οραμάτων και της προσπάθειας ενός ιδιώτη που προσπαθεί με κάθε τρόπο να κερδίσει όφελος;
Μήπως ήρθε ο καιρός, ο νομοθέτης να προχωρήσει ένα βήμα περισσότερο γιατί ο ελληνικός λαός διανύει την πιο περίεργη εποχή της πολιτικής αμφισβήτησης;
Από την άλλη θα μου πείτε ο λαός αποφασίζει και είναι σαφώς κυρίαρχος και είναι σαφώς αυτό ειρωνικό που θα έλεγε και ο Ρένος Αποστολίδης…..
Πάρτε το χαμπάρι κύριοι οι ψήφοι που παίρνετε, ο λαός που εκπροσωπείτε επειδή σας ψήφισε , δεν σας παρέχει και καμμία ηθική ασυλία, αυτά τα κρίνει ο χρόνος και αυτός δυστυχώς είναι «φονιάς».
Εξάλλου ο σοβαρός άνθρωπος νοιάζεται μόνο για την συνέπεια και την συνείδηση του. Από την άλλη παραφράζοντας λίγο τον Μάνο, αισθάνεται κανείς πως η απανθρωπιά αυτής της εποχής ξεπερνάει την κανονικότητα, γίνεται δίδαγμα, πρότυπο, τρόπος ζωής….
Σήμερα δεν τολμάς πια να δοθείς έλεγε ο Μάνος. «Αναγκάζεσαι διαρκώς να αλώνεσαι. Έχει διαμορφωθεί, δυστυχώς, μια άλλη ψυχολογία που πριμοδοτεί τον τυχοδιωκτισμό». Ένα τυχοδιωκτισμό επαρχιώτικο, ένα κράμα απαράμιλλης ελαφρότητας, ανειλικρίνειας και έλλειψης αυθεντικότητας. Μια φενάκη που στο βάθος οδηγεί σε πολιτικά «ζόμπι» που με την ίδια ευκολία χοροπηδάνε σε τραπ συναυλίες, ενώ μετά χειροκροτούν ακατάπαυστα την Τρίτη Συμφωνία σε μι ύφεση του Σοστακόβιτς. Πλάσματα κενά χωρίς συνείδηση, με μόνο συναίσθημα το πάθος της καρέκλας ικανά να κάνουν τα μεγαλύτερα πολιτικά εγκλήματα για να καλύψουν τις δικές τους ανεπάρκειες.
Στα καθ´ημας τώρα, μεγάλη συναυλία διάβασα πως διοργάνωσε το Δημοτικό Ωδείο της Αλεξανδρούπολης στο αεροδρόμιο Δημόκριτος και το απογείωσε. Η αλήθεια είναι βοήθησε και το γεγονός πως Σάββατο βράδυ δεν απογειώνεται και καμμία πτήση, ενδεικτικό της κρατικής μέριμνας των ακριτικών περιοχών, οποτε έτοιμη η Σκάλα του Μιλάνου. Πέρα από τα χαζά, είναι γεγονός πως το συμφωνικό σύνολο που παρουσιάστηκε το Σάββατο το βράδυ ήταν κάτι παραπάνω από αξιοπρεπές και πρέπει να εκφράσουμε σε όλους τους συντελεστές τα ειλικρινή μας συγχαρητήρια.
Τώρα κοιτώντας τις φωτογραφίες με τα γεμάτα ενθουσιασμό πρόσωπα των θεσμικών που παρεβρέθησαν, είναι αλήθεια πως μου ήρθε στο μυαλό ο γνωστός στίχος του ευφυέστατου Γιώργου Παυριανού (στιχουργός του εγώ δεν πάω Μέγαρο θα μείνω με τον Παίδαρο) «Είχα ορκιστεί στο Μέγαρο/ ποτέ να μην πατήσω/ μα τώρα και τον παίδαρο/ θέλω να παρατήσω./ Το σεξ μου κάνει πια κακό/ τίποτα δεν μου δίνει/ δεν έχει αυτό το θεϊκό/ του Μάλερ, του Πουτσίνι». Την είπα την αμαρτία μου και συνεχίζω……
Μεγάλες αφίξεις θα έχουμε τις προσεχείς ημέρες, ένεκα προεκλογικού πυρετού που είπαμε πιο πάνω. Θα έχουμε την τιμή λοιπόν να υποδεχτούμε τον Πρωθυπουργό ακόμη μια φορά ως ακρίτες με το πατριωτικό φρόνημα υψηλό και το εισόδημα μας χαμηλό για να υπάρχει και μια ισορροπία. Θα εγκαινιάσει νέες επενδύσεις μας είπανε και εμείς οι ιθαγενείς πιστοί στο καθήκον μας ως ιθαγενείς χειροκροτήσαμε. Αυτό που δεν μας είπαν όμως είναι πως καλές οι επενδύσεις αλλά τι θα γίνει με τον πλούτο που θα παράξουν; Πως θα κατανεμηθεί. Με λίγα λόγια θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας καλά αμειβόμενες; Παράλογο; Δεν απαντά
Και επειδή με τον αντικομμουνισμό στην Ελλάδα καριέρα έκανε μόνο ο Αβέρωφ, Γκιόργκι μου , μην κουράζεσαι δεν φτάνεις ούτε κατά διάνοια!!!!!
